Әр-Рахман сүресі

Әр-Рахман сүресі (араб. الرحمن — Қайырымды) — 55-ш Құран сүресі. 78 аяттан тұрады.

Әр-Рахман сүресі — الرحمن

Сүренің арабша мәтіні
Атауының мағынасы	Қайырымды
Жіктелуі	Мединелік
Жерге түсірілу реті	97
Статистика
Сүре нөмірі	55
Аяттар саны	78
Джуз	27
Хизб	54
саны	6
Сөз саны	352
Әріп саны	1585
Алдыңғы сүре	Әл-Қамар сүресі
Келесі сүре	Әл-Уақиға сүресі
Аударма	QuranAcademy.org Kuran.kz
Аудио	Фалак.ru

Сүреде "Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер?" қайырмасы қайталанып отырады.

Оқылуы

الرَّحْمَنُ ар-Рахман: Алланың атымен бастаймын بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

ٱلرَّحۡمَـٰنُ (١) عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ (٢) خَلَقَ ٱلۡإِنسَـٰنَ (٣) عَلَّمَهُ ٱلۡبَيَانَ (٤) ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ بِحُسۡبَانٍ۬ (٥) وَٱلنَّجۡمُ وَٱلشَّجَرُ يَسۡجُدَانِ (٦) وَٱلسَّمَآءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ (٧) أَلَّا تَطۡغَوۡاْ فِى ٱلۡمِيزَانِ (٨) وَأَقِيمُواْ ٱلۡوَزۡنَ بِٱلۡقِسۡطِ وَلَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ (٩) وَٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ (١٠) فِيہَا فَـٰكِهَةٌ۬ وَٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ (١١) وَٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَٱلرَّيۡحَانُ (١٢) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (١٣)خَلَقَ ٱلۡإِنسَـٰنَ مِن صَلۡصَـٰلٍ۬ كَٱلۡفَخَّارِ (١٤) وَخَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٍ۬ مِّن نَّارٍ۬ (١٥) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (١٦) رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ وَرَبُّ ٱلۡمَغۡرِبَيۡنِ (١٧) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (١٨) مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ يَلۡتَقِيَانِ (١٩) بَيۡنَہُمَا بَرۡزَخٌ۬ لَّا يَبۡغِيَانِ (٢٠) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٢١) يَخۡرُجُ مِنۡہُمَا ٱللُّؤۡلُؤُ وَٱلۡمَرۡجَانُ (٢٢) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٢٣) وَلَهُ ٱلۡجَوَارِ ٱلۡمُنشَـَٔاتُ فِى ٱلۡبَحۡرِ كَٱلۡأَعۡلَـٰمِ (٢٤) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٢٥)كُلُّ مَنۡ عَلَيۡہَا فَانٍ۬ (٢٦) وَيَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَـٰلِ وَٱلۡإِكۡرَامِ (٢٧) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٢٨) يَسۡـَٔلُهُ ۥ مَن فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ‌ۚ كُلَّ يَوۡمٍ هُوَ فِى شَأۡنٍ۬ (٢٩) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٣٠) سَنَفۡرُغُ لَكُمۡ أَيُّهَ ٱلثَّقَلَانِ (٣١)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٣٢) يَـٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ إِنِ ٱسۡتَطَعۡتُمۡ أَن تَنفُذُواْ مِنۡ أَقۡطَارِ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ فَٱنفُذُواْ‌ۚ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلۡطَـٰنٍ۬ (٣٣) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٣٤)يُرۡسَلُ عَلَيۡكُمَا شُوَاظٌ۬ مِّن نَّارٍ۬ وَنُحَاسٌ۬ فَلَا تَنتَصِرَانِ (٣٥) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٣٦)فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةً۬ كَٱلدِّهَانِ (٣٧) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٣٨) فَيَوۡمَٮِٕذٍ۬ لَّا يُسۡـَٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦۤ إِنسٌ۬ وَلَا جَآنٌّ۬ (٣٩) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّڪُمَا تُكَذِّبَانِ (٤٠) يُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِيمَـٰهُمۡ فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٲصِى وَٱلۡأَقۡدَامِ (٤١) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٤٢) هَـٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِى يُكَذِّبُ بِہَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ (٤٣) يَطُوفُونَ بَيۡنَہَا وَبَيۡنَ حَمِيمٍ ءَانٍ۬ (٤٤) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٤٥)وَلِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ (٤٦) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٤٧) ذَوَاتَآ أَفۡنَانٍ۬ (٤٨) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٤٩) فِيہِمَا عَيۡنَانِ تَجۡرِيَانِ (٥٠)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥١) فِيہِمَا مِن كُلِّ فَـٰكِهَةٍ۬ زَوۡجَانِ (٥٢) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٣) مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۭ بَطَآٮِٕنُہَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٍ۬‌ۚ وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٍ۬ (٥٤) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٥) فِيہِنَّ قَـٰصِرَٲتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ يَطۡمِثۡہُنَّ إِنسٌ۬ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنٌّ۬ (٥٦) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٧) كَأَنَّہُنَّ ٱلۡيَاقُوتُ وَٱلۡمَرۡجَانُ (٥٨)فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٥٩) هَلۡ جَزَآءُ ٱلۡإِحۡسَـٰنِ إِلَّا ٱلۡإِحۡسَـٰنُ (٦٠) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٦١) وَمِن دُونِہِمَا جَنَّتَانِ (٦٢) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٦٣) مُدۡهَآمَّتَانِ (٦٤) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٦٥) فِيہِمَا عَيۡنَانِ نَضَّاخَتَانِ (٦٦) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٦٧) فِيہِمَا فَـٰكِهَةٌ۬ وَنَخۡلٌ۬ وَرُمَّانٌ۬ (٦٨) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٦٩) فِيہِنَّ خَيۡرَٲتٌ حِسَانٌ۬ (٧٠) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٧١) حُورٌ۬ مَّقۡصُورَٲتٌ۬ فِى ٱلۡخِيَامِ (٧٢) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٧٣) لَمۡ يَطۡمِثۡہُنَّ إِنسٌ۬ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنٌّ۬ (٧٤) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٧٥) مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ رَفۡرَفٍ خُضۡرٍ۬ وَعَبۡقَرِىٍّ حِسَانٍ۬ (٧٦) فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (٧٧) تَبَـٰرَكَ ٱسۡمُ رَبِّكَ ذِى ٱلۡجَلَـٰلِ وَٱلۡإِكۡرَامِ (٧

Сүренің жуық аудармасы

Халифа Алтай бойынша:

Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын.

Аса қамқор Алла. (1)

Құранды үйретті. (2)

Адамзатты жаратты. (3)

Оған сөйлеуді үйретті. (4)

Күн мен ай есеппен жүреді. (5)

Өсімдік, (жұлдыз), ағаш Оған бас иеді. (6)

Ол, аспанды биіктетіп, оған тең бір өлшеу қойды. (7)

Өлшеуде шектен шықпаңдар. (8)

Сондай-ақ тартуды әділетпен орындаңдар, таразыда кемітпеңдер. (9)

Алла, жерді жәндіктер үшін жасады. (10)

Жерде жемістер және шоқты құрмалар бар. (11)

Онда қабықты ұрық және аңқыған өсімдіктер өседі. (12)

Ендеше, (әй адамзат пен жын!) Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (13)

Ол, адамзатты құмырадай сыңырлаған құрғақ топырақтан жаратты. (14)

Жындарды оттың жалынынан жаратты. (15)

Ендеше, (әй адамзат пен жын!) Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер. (16)

Ол, (жазғы-қысқы) екі шығыстың Раббы, әрі екі күн батыстың Раббы. (17)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (18)

Ағызған екі теңіз қосылады. (19)

Екі арасында бөгет бар. Бір-біріне араласпайды. (20)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін жасынға айналдырасыңдар? (21)

Екі теңізден де інжу-маржан шығады. (22)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (23)

Теңізде таулар құсап жүрген кемелер Оған тән. (24)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (25)

Бүкіл жер жүзіндегілер түгейді. (26)

Ұлы дәрежеге ие әрі жомарт Раббың өзі ғана қалады. (27)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (28)

Көктердегі әрі жердегі әркім Одан сұрайды, Ол, әр күні шұғылдануда. (29)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (30)

Әй екі топ! (Адамзат пен жын) Есептеріңді көреміз. (31)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (32)

Әй жын мен адамзат тобы! Көктер мен жердің шектерінен өтуге шамаларың келсе, өтіңдер. Өте алмайсыңдар! Бірақ бір қуатпен өте аласыңдар. (33)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (34)

Сендерге түтінсіз жалын, отсыз түтін жіберіледі. Өздеріңді құтқара алмайсыңдар. (35)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (36)

Көк жарылып, майдай еріп, гүлдей қызарған кезде. (37)

Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (38)

Сонда ол күні, адамзат пен жындар күнәсынан сұралмайды. (39)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (40)

Күнәкарлар кескіндерінен танылады да кекілдері мен аяқтарынан ұсталады. (41)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (42)

Міне осы күнәкарлардың жасынға шығарған тозағы. (43)

Олар тозақ пен қайнар судың арасында айналып жүреді. (44)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (45)

Раббының құзырына шығудан қорыққан кісіге екі пейіш бар. (46)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (47)

Екеуі де түрлі жемісті. (48)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (49)

Ол екеуінде ағатын екі бұлақ бар. (50)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (51)

Ол екеуінде жемістер пар-парымен. (52)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (53)

Олар астары қалың жібек төсектерге сүйеніп отырады. Екі бақшаның жемістері жақын тұрады. (54)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (55)

Пейіштерде өз ерлеріне телмірген сондай-ақ өздеріне олардан бұрын адамдар да жындар да соқтықпаған жұбайлар бар. (56)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (57)

Ол жұбайлар; жақұт, маржан сияқты. (58)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (59)

Жақсылықтың сыйлығы жақсылық қана. (60)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (61)

Бұл екі бақшадан өзге бақша бар. (62)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (63)

Екеуі де жап-жасыл. (64)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (65)

Екі бақшада атылып қайнаған екі бастау бар. (66)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (67)

Ол екі бақша да түрлі жемістер және құрма, анар бар. (68)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (69)

Ол жұмақтарда көркем мінезді, сұлу жұбайлар бар. (70)

Ендеше Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (71)

Шатырларда тұратын хұрлар бар. (72)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (73)

Ол хұрларға олардан бұрын адамдар да, жындар да жуымаған. (74)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (75)

Пейіштегілер, жасыл дивандарға, көркем төсеніштерге жастанып отырады. (76)

Ендеше, Раббыларыңның қай нығметтерін өтірік дейсіңдер? (77)

(Мұхаммед Ғ.С.) Аса ардақты, жомарт Раббыңның аты өте жоғары. (78)

Сілтемелер

• Құран

Алдыңғы сүре: әл-Қамар сүресі	Құран - 55 сүре	Келесі сүре: әл-Уақи'а сүресі
	Арабша мәтіні — Қазақ тілі
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 Осы үлгіні: көру · · өңдеу

Дереккөздер