Анна Ахматова

Анна Андреевна Ахматова (23 маусым 1889, Одесса — 5 наурыз 1966, Мәскеу) — ақын, аудармашы. Балалық шағы “Царское село”-да өткен, кейіннен ол 16 жасқа толғанда Санкт-Петербургке көшіп, сонда тұрған. Ахматованың арғы атасы Ахмат — татар ханы, Шыңғыс ханның ұрпағы. Өзі Киевтегі жоғары әйелдер курсында, Киев университетінің заң факультетінде оқыған. “Кеш” атты алғашқы өлеңдер жинағы 1912 жылы жарияланды. Кейін “Жел мені жерле” (1917), “Ақ түн” (1911), “Үйеңкі” (1940), “Ән” (1917) т.б. поэтикалық жинақтары жарық көрген. Ахматова лирикалық миниатюраның әлемге танымал шебері. Оның поэзиясында түркілік пафос, азиялық таным, көркемдік қабылдау ерекше аңғарылады. Шығыс пен Батыс поэзиясының үздік дәстүріне үндескен Ахматова шығармалары өзіндік дара стилімен өзгешеленеді. “Замана ағымы” (1965) жинағы үшін Ахматоваға Италияның Энт Ахматова Таормин әдеби сыйлық берілді. Оксфорд унивеситетінің құрметті докторы болды. Ахматова өлеңдері ағылшын, неміс, француз, итальян, жапон, поляк, чех және басқа да тілдерге аударылған.

Анна Ахматова
Туған кездегі есімі	Горенко Анна Андреевна
Туған күні	23 маусым 1889 (1889-06-23)
Туған жері	Одесса,Ресей империясы
Қайтыс болған күні	5 наурыз 1966 (1966-03-05) (76 жас)
Қайтыс болған жері	Домодедово, Мәскеу облысы, РКФСР, КСРО
Азаматтығы	Ресей империясы  КСРО
Мансабы	ақын, аудармашы
Шығармашылық жылдары	1912-1965
Бағыты	, модернизм
Жанры	поэзия
Шығармалардың тілі	орыс
Қолтаңбасы
Ортаққордағы санаты: Анна Ахматова

Дереккөздер

1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, I том