A

A немесе a — латын әліпбиінің бірінші әріпі және бірінші дауысты әріпі, қазіргі ағылшын әліпбиінде және дүние жүзінде қолданылатын басқалар. Оның ағылшын тіліндегі атауы – a (айтылуы /ˈeɪ/ AY ), көпше aes .

Жазу жүйесі	Латын әліпбиі
Тарихы
Түрі	Әліпби
Шығу тегі	Латын тілі
Дыбысталуы	a ɑ ɒ æ ə ɛ o ɔ e ʕ ʌ ɐ eɪ
Unicode коды	U+0041, U+0061
Әліпбидегі орны	1
Уақыт кезеңі	б.з.б. 700 бастап
Ұрпағы	Æ Ä Â Ɑ Ʌ Ɐ ª Å ₳ @ Ⓐ ⓐ 🅰
Туысы	𐌰 А Я Ә Ӑ ࠀ 𐎀ℵ አ ء Ա અ अ অ

Пішіні ежелгі грек тіліндегі alpha әрпіне ұқсайды, одан шыққан. Бас әріппен жазылған нұсқасы ортасынан турникпен қиылысатын үшбұрыштың екі көлбеу жағынан тұрады. Кіші әріппен жазылған нұсқа көбінесе екі форманың бірінде жазылады: екі қабатты | а | және бір қабатты | ɑ | . Соңғысы әдетте қолжазбада және оған негізделген қаріптерде, әсіресе балаларға оқуға арналған қаріптерде қолданылады және көлбеу түрінде де кездеседі.

Аты

Ағылшын тілінде әріптің аты ұзын А дыбысы болып табылады, /ˈeɪ/ деп айтылады. Оның басқа тілдердегі атауы ашық буындардағы әріптің айтылуымен сәйкес келеді.

Еуропа тілдерінің А әрпін дыбыстауы. /a/ мен /aː/ дыбысталуы ұқсамауы мүмкін.

Тарих

А-ның ең ертедегі белгілі арғы атасы – алеф — финикиялық алфавиттің бірінші әрпі — онда ол глотальды нүктені білдіреді [ʔ]</link> , өйткені финикиялықтар тек дауыссыз әріптерді қолданған. Өз кезегінде, алефтің арғы атасы екі мүйізі ұзартылған үшбұрышты бас түрінде жасалған мысыр иероглифтерің әсерінен протосинайт жазуындағы өгіз басының пиктограммасы болуы мүмкін.

Ежелгі гректер әліпбиді қабылдаған кезде, олар глоттальді нүктені білдіретін әріпті пайдаланбады, сондықтан олар таңбаны дауысты дыбысты /a / білдіретін етіп бейімдеп, әріпті ұқсас атаумен альфа деп атады. 8 ғасырға жататын ең ерте грек жазбаларында Гректің қараңғы дәуірінен кейінгі б.з.б., әріп оның жағында орналасқан. Дегенмен, кейінгі грек алфавитінде ол, әдетте, қазіргі капитал формасына ұқсайды - дегенмен көптеген жергілікті сорттар бір аяқтың қысқаруымен немесе көлденең сызық орнатылған бұрышпен ерекшеленуі мүмкін.

Этрусктар грек алфавитін Италия түбегіне әкеліп, альфа формасын өзгеріссіз қалдырды. Римдіктер латын тілін жазу үшін этруск алфавитін қабылдаған кезде, латын графикасында қолданылған нәтиже көптеген басқа тілдерді, соның ішінде ағылшын тілін жазу үшін қолданылады.

Мысырлық	Протосинайт	Прото-канаанит	Финикиялық	Батыс грек	Этруск	Латын

Типографиялық нұсқалар

Рим дәуірінде А әрпінің көптеген нұсқалары болды. Біріншіден, тасқа немесе басқа тұрақты тасымалдағыштарға жазу кезінде қолданылған монументалды немесе лапидар стилі болды. Сондай-ақ күнделікті немесе утилитарлық жазу үшін қолданылатын курсивті стиль болды, ол тез бұзылатын беттерде жасалды. Бұл беттердің тез бұзылатын қасиетіне байланысты бұл стильдің монументалды үлгідегідей көп емес, бірақ әлі күнге дейін әртүрлі курсив үлгілерінің көптеген үлгілері сақталған, мысалы, мажускулалық курсив, минускулалық курсив және жартылай шағын курсив. Монументалды және курсивті стильдер арасында аралық болатын нұсқалар да болды. Белгілі нұсқаларға ерте жартылай унциалды, унциалды және кейінгі жартылай унциалды қамтиды.

Қара хат	Бірыңғай
Роман	Көлбеу	Жазба

Рим империясының соңында (б.з. 5 ғ.) Батыс Еуропа арқылы курсивті минускулдың бірнеше нұсқасы дамыды. Олардың арасында Италияның жартылай курсивті минускуласы, Франциядағы меровинг жазуы, Испаниядағы вестгот жазуы және Ұлыбританияның инсулярлық немесе англо-ирландиялық жартылай унциалды немесе англо-саксондық маюскуласы болды. Тоғызыншы ғасырда қазіргі пішінге өте ұқсас Каролина жазуы баспа станогы пайда болғанға дейін кітап жасауда қолданылған негізгі форма болды. Бұл пішін бұрынғы формалардың бірігуі арқылы алынған.

Ирландиядағы жол белгісі ⟨ a ⟩ кіші және үлкен регистрдегі ирландиялық "латын альфасы" түрін көрсетеді

15 ғасырда Италияда бүгінде белгілі екі негізгі нұсқаның қалыптасуы байқалды. Бұл нұсқалар, курсив және римдік пішіндер Caroline Script нұсқасынан алынған. ⟨ ɑ ⟩ скрипт деп те аталатын курсив түрі жиі қолжазбада қолданылады; ол оң жағында тік штрихы бар шеңберден тұрады. Ортағасырлық ирландиялық және ағылшын жазушыларының қолында бұл пішін гректің tau ⟨ τ ⟩ әрпіне ұқсайтын 5 ғасырдағы пішіннен біртіндеп дамыды. Римдік пішін ⟨ a ⟩ баспа материалдарының көпшілігінде кездеседі және оның үстінде доғасы бар шағын ілмектен тұрады. Екеуі де ⟨ A ⟩ мажускулалық пішінінен шыққан. Грек қолжазбасында сол аяқ пен көлденең штрихты бір ілмекке біріктіру әдеттегідей болды, бұл көрсетілген унциалды нұсқада көрсетілген. Содан кейін көптеген қаріптер оң аяқты тік етіп жасады. Олардың кейбірінде оң аяқтың қимылын бастаған сериф доғаға айналды, нәтижесінде баспа түрі пайда болды, ал басқаларында ол түсіріліп, қазіргі қолжазба түрі пайда болды. Графикалық дизайнерлер курсив және римдік пішіндерді сәйкесінше бір қабатты a және екі қабатты a деп атайды.

Көлбеу түрі әдетте екпінді белгілеу үшін немесе жалпы мәтіннің бір бөлігін римдік типте орнатылған қалған бөлігінен ажырату үшін қолданылады. Курсив түрінен басқа кейбір басқа да жағдайлар бар, мұнда а ⟨ ɑ ⟩ скрипті латын әліпбиі деп те аталады, халықаралық фонетикалық әліпбидегі сияқты латын ⟨ a ⟩ әрпінен айырмашылығы қолданылады.

Жазу жүйелерінде қолдану

⟨ a ⟩ тіл бойынша айтылуы

Орфография	Фонемалар
Қытай тілі (пінин)	/a /
Ағылшын	/æ /, /ɑː /, /ɒ /, /ɔː /, /ɛː/, /eɪ/, /ə /
Француз	/a /, /ɑ /
Неміс	/a /, /aː /
Португал	/a /, /ɐ /
Саанич	/e /
Испан	/a /
Түрік	/a /

Ағылшын

Ағылшын тілінде білім беруде алма сөзі дәйекті түрде А әрпімен байланыстырылады.

Қазіргі ағылшын орфографиясында ⟨ a ⟩ әрпі кемінде жеті түрлі дауысты дыбысты білдіреді, мұнда ⟨ r ⟩ әсерлері ескерілмейді және жалпы американдық тілдегі біріктірулер тиісті жерде айтылған :

• жақын ашық алдыңғы дөңгелектенбеген дауысты дыбыс /æ/ төсемдегідей
• ашық артқы дөңгелектенбеген дауысты /ɑː/ әкесі сияқты —жалпы американ акцентінде /ɒ / as /ɑ / -пен біріктірілген — бұл өзінің бастапқы латын және грек дыбысына жақынырақ
• ашық артқы дөңгелек дауысты /ɒ/ (/ɑː/ мен біріктірілген ретінде /ɑ / жалпы америкалық акцентінде) in болды және қандай
• ашық ортаңғы артқы дөңгелек дауысты /ɔː/ суда
• дифтонг /eɪ/ ace және major тілдеріндегі сияқты, әдетте ⟨ a ⟩ артынан бір немесе кейде екі дауыссыз дыбыс, содан кейін басқа дауысты әріп болса — бұл ортаңғы ағылшын тіліндегі ұзартудан, одан кейін ұлы дауысты дыбыстың ауысуынан туындайды.
• schwa /ə/ көптеген екпінсіз буындарда, шамамен, үтір, күн сияқты

Қосарланған ⟨ aa ⟩ тізбегі жергілікті ағылшын сөздерінде кездеспейді, бірақ Aaron және aardvark сияқты шет тілдерінен алынған кейбір сөздерде кездеседі. Дегенмен, ⟨ a ⟩ көптеген жалпы диграфтарда кездеседі, олардың барлығының өзіндік дыбысы немесе дыбыстары бар, атап айтқанда ⟨ ai ⟩, ⟨ au ⟩, ⟨ aw ⟩, ⟨ ay ⟩, ⟨ ea ⟩ и ⟨ ⟩ .

Басқа тілдер

Латын әліпбиін қолданатын тілдердің көпшілігінде ⟨ a ⟩ ашық дөңгелектенбеген дауысты дыбысты білдіреді, мысалы, /a /, /ä /, немесе /ɑ / . Ерекшелік Саанич болып табылады, онда ⟨ a ⟩ —және ⟨ Á ⟩ глифі алдыңғы ортаңғы дөңгелектенбеген дауысты дыбысты білдіреді /e/.

• ⟨ A ⟩ диакритикасы бар : Ẵ ẵ Ȃ Ä Ả ả Ǎ ǎ Ⱥ Ạ ạ ä ą́ Ą̃ ą̃ A̲ a̲
• A-ға қатысты фонетикалық алфавит таңбалары — халықаралық фонетикалық алфавит тек кіші әріптерді пайдаланады, бірақ бас әріптер кейбір басқа жазу жүйелерінде қолданылады:
  • ⟨ Ɑ ɑ ⟩ : , IPA-дағы білдіреді
  • ⟨ ᶐ ⟩ : ретрофлекс ілгегі бар латын кішкентай альфа
  • ⟨ Ɐ ɐ ⟩ : , IPA-дағы білдіреді
  • ⟨ Λ ʌ ⟩ : , IPA тіліндегі білдіреді
  • ⟨ Ɒ ɒ ⟩ : бұрылған альфа немесе скрипт A, IPA-дағы білдіреді
  • ⟨ ᶛ ⟩ : Модификатор әрпі кішкентай альфаға айналды
  • ⟨ ᴀ ⟩ : Кіші бас әріпті А, әртүрлі дыбыстарды (негізінен ашық дауысты дыбыстарды) көрсету үшін қолданылатын .
  • ⟨ A a ᵄ ⟩ : Модификатор әріптері (UPA) пайдаланылады, кейде кодталған
  • ⟨ a ⟩ : Үнді-еуропалық зерттеулерде кіші a қосымшасы қолданылады
  • ⟨ ꬱ ⟩ : кіші әріп a reversed-schwa фонетикалық транскрипция жүйесінде қолданылады
  • ⟨ Ꞻ ꞻ ⟩ : Глоттал А, угарит тілін транслитерациялауда қолданылады

• Simpson, Weiner
• Aes is the plural of the name of the letter. The plural of the letter itself is rendered As, A's, as, or a's.
• McCarter, 1974, p. 54
• Hoiberg, 2010
• Hall-Quest, 1997
• Diringer, 2000
• Diringer, 2000, p. 1
• Hoiberg, 2010, p. 1
• Mankin, Jennifer (May 30, 2017). "A Is for Apple: the Role of Letter-Word Associations in the Development of Grapheme-Colour Synaesthesia". Multisensory Research 30 (3–5): 409–446. :10.1163/22134808-00002554.  2213-4794.  31287075. https://sussex.figshare.com/articles/journal_contribution/A_is_for_apple_the_role_of_letter-word_associations_in_the_development_of_grapheme-colour_synaesthesia/23444111/1/files/41154893.pdf. Retrieved December 16, 2023. 
• Constable, Peter (19 April 2004), L2/04-132 Proposal to Add Additional Phonetic Characters to the UCS, https://www.unicode.org/L2/L2004/04132-n2740-phonetic.pdf, retrieved 2018-03-24 
• (20 March 2002), L2/02-141: Uralic Phonetic Alphabet Characters for the UCS, https://www.unicode.org/L2/L2002/02141-n2419-uralic-phonetic.pdf, retrieved 2018-03-24 
• Anderson, Deborah (7 June 2004), L2/04-191: Proposal to Encode Six Indo-Europeanist Phonetic Characters in the UCS, https://www.unicode.org/L2/L2004/04191-n2788-laryngeals.pdf, retrieved 2018-03-24 
• Everson, Michael (2 June 2011), L2/11-202: Revised Proposal to Encode "Teuthonista" Phonetic Characters in the UCS, https://www.unicode.org/L2/L2011/11202-n4081-teuthonista.pdf, retrieved 2018-03-24 
• Suignard, Michel (9 May 2017), L2/17-076R2: Revised Proposal for the Encoding of an Egyptological YOD and Ugaritic Characters, https://www.unicode.org/L2/L2017/17076r2-n4792r2-egyptological-yod.pdf, retrieved 8 March 2019