Щучинск ежелгі атауы Бүркіт Ақмола облысы Бурабай ауданындағы шипажайлы қала аудан және Щучинск қалалық әкімдігі орталығ

Щучинск (ежелгі атауы Бүркіт) — Ақмола облысы Бурабай ауданындағы шипажайлы қала, аудан және Щучинск қалалық әкімдігі орталығы. Іргесі 1850 жылы қаланған.

Қала

Щучинск

Елтаңбасы

Әкімшілігі

Ел

ҚазақстанҚазақстан

Статусы

аудан орталығы

Тарихы мен географиясы

Координаттары

52°56′32″ с. е. 70°12′47″ ш. б. / 52.94222° с. е. 70.21306° ш. б. / 52.94222; 70.21306 ^(G) ^(O) ^(Я)Координаттар: 52°56′32″ с. е. 70°12′47″ ш. б. / 52.94222° с. е. 70.21306° ш. б. / 52.94222; 70.21306 ^(G) ^(O) ^(Я)

Құрылған уақыты

1850

Қала статусы

1939

Уақыт белдеуі

UTC+5:00

Тұрғындары

Тұрғыны

47 625 адам (2023)

Сандық идентификаторлары

Телефон коды

+7 71636

Пошта индексі

021700

Автомобиль коды

03

Щучинск

Щучинск

Щучинск шекарасы

Географиялық орны

Көкшетау қаласының оңтүстік-шығысында 75 км-дей жерде, Шортанды (Щучье) көлінің оңтүстік-батысында, Астана - Петропавл темір жол желісі бойында орналасқан.

Тарихы

Ортағасырда мекендеген Бүркіт руы атауына байланысты қойылған. Бүркіт тауы (Көкшетау таулары). Сібір жұрты.

Халқы

Саны (1999, 2009, 2021)
1999	2009	2021	2021 2009-ға пайызбен	Ерлер 2009	Ерлер 2021	2021 2009-ға пайызбен	Әйелдер 2009	Әйелдер 2021	2021 2009-ға пайызбен
45254	▼44106	▲46744	106	20670	▲22310	107,9	23436	▲24434	104,3

Кәсіпорындары

Металл емес құрылыс материалдары, бетон өнімдерін шығаратын зауыт, сүт зауыты, ет комбинаты, тігін фабрикасы, қазандық және механикалық зауыты бар.

Дереккөздер

Қазақстан Республикасы халқының жынысы және жергілікті жердің типіне қарай саны (2023 жылғы 1 қаңтарға)
Шамшитденова Ф.М. XIII-XVII ғғ. Тайбұға ұлысы және Батыс Сібірдің саяси-әлеуметтік мәселелері. Алматы, 2021. 422 бет.
А.Кузембайулы, Е.Абиль, Т.Алибек. Сибирский Улус и казахи: проблемы этнической преемственности и исторической памяти - Костанай: Регионгальный университет имени А.Байтурсынова, 2022. 256стр
2009 жылғы Қазақстан Республикасы халқының Ұлттық санағының қорытындылары. Астана 2011. 1 том Мұрағатталған 8 желтоқсанның 2019 жылы.
2021 жылғы ұлттық халық санағының қорытындылары

[1] Қазақстан Республикасы халқының жынысы және жергілікті жердің типіне қарай саны (2023 жылғы 1 қаңтарға)

[2] Шамшитденова Ф.М. XIII-XVII ғғ. Тайбұға ұлысы және Батыс Сібірдің саяси-әлеуметтік мәселелері. Алматы, 2021. 422 бет.

[3] А.Кузембайулы, Е.Абиль, Т.Алибек. Сибирский Улус и казахи: проблемы этнической преемственности и исторической памяти - Костанай: Регионгальный университет имени А.Байтурсынова, 2022. 256стр

[source122-4] 2009 жылғы Қазақстан Республикасы халқының Ұлттық санағының қорытындылары. Астана 2011. 1 том Мұрағатталған 8 желтоқсанның 2019 жылы.

[5] 2021 жылғы ұлттық халық санағының қорытындылары