Караваджо

Караваджо сол замандағы суретшілердей әсіре әсерелеуге бармай, өмірді шынайы бейнелеуді мақсат етті. Караваджо аса шебер суретші ретінде бүкіл Еуропаға танылды. Шығармаларында, көбінесе, жарық пен көлеңкенің тылсым табиғатын шеберлікпен пайдаланды. Караваджо “натюрморт” пен “тұрмыстық” жанрдың қалыптасып,дамуына үлкен үлес қосты. Караваджо шығармаларында, көбінесе, іңірдегі ала көлеңкелі шақты шебер бейнелейтін стилімен ерекшеленді. Караваджоның бұл әдісін кейін көптеген суретшілер қабылдап, оны өз шығармаларында қолданды. Шығарманың алғашқы кезеңіндегі “Балгер” (1595, Париж, Лувр), “Лютняшы қыз” (“Мандолинші қыз”, 1595 ж.ш., Санкт-Петербург, Эрмитаж), “Магдалина” (1597 – 99, Рим, Дориа-Памфили галереясы) сияқты діни аңызға құрылған композициялары реалистік тұрғыда жазылған. Римдегі Сан-Луиджи ден Франчези шіркеуіндегі полотналар топтамасы, “Табытқа салу” (1604, Рим, Ватикан), “Өлім” (1605 – 06, Лувр), т.б. шығармалары – Караводжоның әлемге танымал туындылары. Караваджо өнерінің кемелденген кезіндегі шығармаларында (“Марияның өлімі”, 1605 – 06 ж.ш., Лувр) шиыршық атқан эмоциялық шиеленістер мен өмірдің көлеңкелі жақтарын қамтыды.

Караваджо

Караваджо (Caravaggіo; өзінің аты-жөні Меризи да Караваджо, Merіsі da Caravaggіo), (28.09.1573, Италия, Ломбардия, Караваджо қ. – 18.07. 1610, Тоскана, Порте-Эрколе) – италиялық кескіндемеші, барокко өнеріндегі реалистік бағыттың негізін салушы.

• 1584 – 88 жылы сабақ алды.
• 1589 және 1593 жылы Римде, 1607 және 1608 – 09 жылы аралында, 1609 – 10 жылы Неапольде тұрды.

Дереккөздер

1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том