Эос

Эос (көне грекше Ἕως, немесе Ἠώς, микен. a-wo-i-jo)[1] — ежелгі грек мифологиясындағы таңның Құдайы, мен Тейя алыптарының қызы, Гелиос пен Селенаның әпкесі немесе қарындасы (басқа нұсқалары бойынша, ол Гелиостың қызы болатын, ал анасы болса кейде Түн деп саналады). Оны Паллантиада деп те атайды. Күйеуі , оның балалары: (желдер) және (жұлдар).

Эос

Эос таңертен, мұхиттың алыс жағынан, әсем де сұлу жылқылар тартып жүрген екі аяқты күйме арбамен аспанға құлпырып шығады. Гомерден басталған ақындар, Эостың сұлулығы мен асқын әсемділігін сипаттап жазған, оны «әдім бұйра шашты», «алтын тақты», «қызғылт сары түске боялған киініп тұрған әйел». Оның эпитеттерін былай түсіндіреді: «Күн шығуынан бұрын, аспанда ортадан шығып тұрған, адам қолының саусақтарының бүкіл әлемді ұстап тұрғанын еске түсіретін, сызықтар пайда болады.

Гомер айтатындай, қызғылт ақ түсті саусақтары бар Құдай, таңертен бүкіл бөлмесінен шығып, өзінің құдайшыл пен Фаэтон жылқыларымен теңіз ішінен шығып бүкіл әлемді өзінің сәулесәмен жаулайды. Гомердің өзінде де, Аврораны күндіз Құдайы деп атап, (күндізбен) ұқсастырады.

Дереккөздер

• Обнорский Н. П.,. Эос // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• Энциклопедия античной мифологии: Эос