Саңырауқұлақтар лат fungi жекеше түрі fungus зең ашытқы қозықұйрық сияқты эукариоттық ағзалардың бір тобы Жануар қасиетт

Саңырауқұлақтар (лат: fungi, жекеше түрі fungus) — зең, ашытқы, қозықұйрық сияқты эукариоттық ағзалардың бір тобы. Жануар қасиеттерін де, өсімдік қасиеттерін де қамтиды, сондықтан бөлек бір патшалық болып табылады. Саңырауқұлақтар - хлорофилсіз дайын органикалық заттармен қоректенетін төменгі сатыдағы өсімдіктер тобы.

Саңырауқұлақтар

Ғылыми топтастырылуы

Домен

Эукариоттар

Патшалық

Саңырауқұлақтар

Халықаралық ғылыми атауы

Fungi Bartl., 1830

Уикитүрлердегі
жіктелуі

[{{fullurl:commons:{{{Commons}}}|uselang=kk}} Ортаққордан
сурет іздеу]

ITIS	555705
NCBI	4751
EOL	5559
MB	99029

Саңырауқұлақтарды өсімдік, бактерия және кейбір простистен айыратын қасиет — хитиннен тұратын жасуша қабырғасы. Олар жануарлар сияқты гетеротрофты, яғни олар тамақты органикалық молекула сіңіру арқылы табады және фотосинтез жасамайды.

Мекенін өсу арқылы ауыстырып, ауа және сумен қозғала алатын спора шығара алады. Экожүйеде редуцент рөлін атқарады, демек өлген ағза мен органикалық қоқыс ыдыратып, ағзалар арасындағы зат айналымын әрі қарай қозғайды. Саңырауқұлақты зерттейтін ғылым микология (ежелгі грекше μύκης — саңырауқұлақ) деп аталады. Бұрын ол ботаниканың бір бөлігі болып саналатын, бірақ қазіргі деректер бойынша, саңырауқұлақ филогенетикалық жағынан өсімдіктен гөрі, жануарға жақын.

Морфологиясы

*Penicillium* саңырауқұлағы
1 гифа • 2 конидиофор • 3 фиалида • 4 конидия • 5 септа

Саңырауқұлақтардың басым бөлігі гифа ретінде өсіп, тіршілік етеді. Гифа деген диаметрі 2–10 µм, ұзындығы бірнеше сантиметрге жететін, цилиндрлік жіп пішінді құрылым. Гифа ұшынан өседі; жаңа гифалар ескі гифалардың жаңа ұш өсіріп, тармақтануы немесе бір ұштың екіге бөлінуі арқылы пайда болады. Бір-біріне ұшырасқан гифалар бірігіп, мицелий деген матасқан гифалар желісін құрайды. Гифа септалы және коэноцитті бола алады. Септалы гифалар септа деген қабырғалармен көптеген компартментке бөлінеді; әрбір компартментте бір не одан да көп ядро орналасады. Ал коэноцитті гифалар болса, бөлінбейді, және септалары жоқ. Септаның цитоплазма, органелла және кейбір кезде ядро өте алатын кеуектері (тесіктері) бар. Коэноцитті гифалар, шын мәнінде, көп ядролы супержасуша болып табылады.

Дереккөздер

"Geomycology: biogeochemical transformations of rocks, minerals, metals and radionuclides by fungi, bioweathering and bioremediation". Mycological Research 111 (Pt 1): 3–49. 2007 Қаңтар. :10.1016/j.mycres.2006.12.001. 0953-7562. 17307120.
"Multigene phylogeny of choanozoa and the origin of animals". PLOS ONE 3 (5): e2098. 2008. Bibcode 2008PLoSO...3.2098S. :10.1371/journal.pone.0002098. 2346548. 18461162.
"Branching of fungal hyphae: regulation, mechanisms and comparison with other branching systems". Mycologia 100 (6): 823–32. 2008. :10.3852/08-177. 19202837. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0100/006/0823.htm. Retrieved 5 July 2011.
Alexopoulos et al., 30-бет
Deacon, 57-бет.
Mushrooms: Cultivation, Nutritional Value, Medicinal Effect and Environmental Impact — Boca Raton, Florida: CRC Press, 2004. — ISBN 978-0-8493-1043-0.

Тағы көріңіз

Бұл — биология бойынша мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.

[1] "Geomycology: biogeochemical transformations of rocks, minerals, metals and radionuclides by fungi, bioweathering and bioremediation". Mycological Research 111 (Pt 1): 3–49. 2007 Қаңтар. :10.1016/j.mycres.2006.12.001. 0953-7562. 17307120.

[2] "Multigene phylogeny of choanozoa and the origin of animals". PLOS ONE 3 (5): e2098. 2008. Bibcode 2008PLoSO...3.2098S. :10.1371/journal.pone.0002098. 2346548. 18461162.

[3] "Branching of fungal hyphae: regulation, mechanisms and comparison with other branching systems". Mycologia 100 (6): 823–32. 2008. :10.3852/08-177. 19202837. http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59350/0100/006/0823.htm. Retrieved 5 July 2011.

[4] Alexopoulos et al., 30-бет

[5] Deacon, 57-бет.

[Chang2004-6] Mushrooms: Cultivation, Nutritional Value, Medicinal Effect and Environmental Impact — Boca Raton, Florida: CRC Press, 2004. — ISBN 978-0-8493-1043-0.