Юпитер серіктері

Юпитердің расталған орбиталары бар 95 серігі бар. Бұл сан ішкі серіктерден бөлінген деп есептелетін метр өлшемді серіктердің санын, сондай-ақ телескоптар қысқа уақытқа ғана түсірген жүздеген мүмкін болатын сыртқы, бір шақырымдық тұрақты емес серіктерды қамтымайды. Юпитердің барлық серіктері бірге Юпитер жүйесі деп аталатын серіктік жүйені құрайды. Серіктердіңішіндегі ең массиві-галилеяның төрт серігі: Ио, Еуропа, Ганимед және Каллисто, оларды 1610 жылы Галилео Галилей мен Симон Мариус дербес ашты және жер де, күн де емес денені айналып өткен алғашқы нысандар болды. Кейінірек, 1892 жылдан бастап, Рим құдайы Юпитердің немесе оның грек баламасы Зевстің иелерінің (немесе басқа жыныстық серіктестердің) немесе қыздарының аттарын алған Юпитердің ондаған әлдеқайда кіші серіктері табылды. Галилея серіктері Юпитерді айналып өтетін ең үлкен және ең үлкен нысандар болып табылады, ал қалған 91 белгілі серік пен сақиналар бірге орбитадағы жалпы массаның небәрі 0,003% құрайды.

Юпитерді және оның төрт ірі серігін орнату (қашықтық пен өлшемдер масштабталмайды)

Юпитердің серіктерінің сегізі - Юпитердің экваторлық жазықтығына қатысты көп көлбеу емес прогрессивті және дөңгелек орбиталары бар қарапайым серіктер. Галилеялық серіктер планетарлық массасына байланысты сфералық пішінге ие және егер олар Күннің айналасында тікелей орбитада болса, оларды үлкен планеталар деп санауға жеткілікті. Ішкі серіктердеп аталатын қалған төрт қарапайым жер серігі әлдеқайда кішірек және Юпитерге жақын орналасқан; олар Юпитердің сақиналарын құрайтын шаң көзі ретінде қызмет етеді. Юпитердің қалған серіктері сыртқы тұрақты емес серіктер болып табылады, олардың прогрессивті және ретроградтық орбиталары Юпитерден әлдеқайда алыс және жоғары көлбеу және эксцентриситеттерге ие. Бұл серіктердің ең үлкені, мүмкін, Юпитердің күн орбиталарынан басқа кішкентай денелермен соқтығысуы оларды бірнеше шақырымдық фрагменттерге бөліп, ұқсас орбиталарда орналасқан серіктер тобын құрғанға дейін басып алған астероидтар болса керек. Юпитердің 87 белгілі қате серіктерінің 38-і әлі ресми атауды алған жоқ.

Сипаттамалары

Галилея серіктері. Солдан оңға қарай, Юпитерден қашықтықты ұлғайту ретімен: Ио; Еуропа; Ганимед; Каллисто.

Серіктердіңфизикалық және орбиталық сипаттамалары әр түрлі. Барлық төрт Галилея нысандарының диаметрі 3100 шақырымнан (1900 миль) асады; ең үлкен Галилея, Ганимед, Күн жүйесіндегі Күннен және жеті планетадан кейінгі тоғызыншы үлкен объект, Ганимед меркурийден үлкен. Юпитердің барлық басқа серіктерының диаметрі 250 шақырымнан (160 миль) аз, олардың көпшілігі 5 шақырымнан (3,1 миль) әрең асады. Олардың орбиталарының пішіндері өте дөңгелектен жоғары эксцентрлік және көлбеу болып келеді, ал көпшілігі Юпитердің айналуына қарама-қарсы бағытта айналады (ретроградтық қозғалыс). Айналу кезеңдері жеті сағаттан (өз осінің айналасында айналу Юпитерге қарағанда аз уақытты алады) шамамен үш жер жылына дейін созылады.

Шығу тегі және эволюция

Юпитердің серіктерінің салыстырмалы массалары. Еуропадан кішілері мұндай масштабта көрінбейді, ал бірге алынғандар тек 100 есе үлкейту кезінде көрінеді.

Кәдімгі Юпитердің серіктері планета маңындағы дискіден пайда болды деп есептеледі - аккрециялық газ сақинасы және протопланеталық дискіге ұқсас қатты қоқыстар. Олар Юпитер тарихының алғашқы кезеңдерінде пайда болған ондаған Галилея массасының серіктерінің қалдықтары болуы мүмкін.

Есептеулер көрсеткендей, кез-келген уақытта дискінің массасы салыстырмалы түрде үлкен болғанымен, уақыт өте келе күн тұманынан алынған Юпитер массасының едәуір бөлігі (бірнеше ондаған пайыз) өтті. Дегенмен, бар серіктерді түсіндіру үшін Юпитердің протодиск массасының тек 2% қажет. Осылайша, Юпитердің алғашқы тарихында Галилея массасының серіктерінің бірнеше ұрпақтары болуы мүмкін. Айдың әр ұрпағы дискінің тартылуына байланысты Юпитерге спиральмен тартылуы мүмкін, содан кейін күн тұмандығы басып алған жаңа қоқыстардан жаңа серіктерпайда болды. Қазіргі (мүмкін бесінші) ұрпақ пайда болған кезде, диск соншалықты жұқарып, енді Серіктердіңорбиталарына қатты әсер етпеді. Қазіргі галилеялық серіктер бір-бірімен орбиталық резонансқа түсіп, ішінара қорғалған, Ио, Еуропа және Ганимед үшін әлі де бар: олар 1:2:4 резонанста. Ганимедтің үлкен массасы оның Еуропаға немесе Иоға қарағанда тезірек қоныс аударатынын білдіреді. Юпитер жүйесіндегі тыныс алу шашырауы әлі де жалғасуда және Каллисто шамамен 1,5 миллиард жылдан кейін резонансқа түсіп, 1:2:4:8 тізбегін құруы мүмкін.

Сыртқы тұрақты емес серіктер ұсталған астероидтардан пайда болды деп есептеледі, ал ай дискісі әлі де олардың импульсінің көп бөлігін сіңіріп, оларды орбитаға шығару үшін жеткілікті массивті болды. Олардың көпшілігі басып алу кезінде немесе кейіннен басқа кішкентай денелермен соқтығысу нәтижесінде механикалық әсерлерге байланысты ыдырап, біз бүгін көріп отырған серіктерді тудырды деп саналады.

Тарих

Көрнекі бақылаулар

Юпитер мен Галилея серіктері 25 см (10 дюйм) Meade lx200 телескопы арқылы көрінеді

Қытай тарихшысы Си Цзэцзун Юпитердің серігі (Ганимеде немесе Каллисто) туралы ең алғашқы жазба қытайлық астроном Гань Дэнің біздің дәуірімізге дейінгі 364 жылы "Қызыл жұлдызды"бақылау туралы жазбасы деп тұжырымдады. Алайда, Юпитердің серіктерінің алғашқы сенімді бақылауларын Галилео Галилей 1609 жылы жасаған. 1610 жылдың қаңтарына қарай ол өзінің 20 есе үлкейтілген телескопымен Төрт үлкен Галилея серігін көрді және 1610 жылы наурызда өз нәтижелерін жариялады.

Симон Мариус Галилейден кейінгі күні серіктерды дербес ашты, дегенмен ол 1614 жылы ғана осы тақырыптағы кітабын шығарды. Осыған қарамастан, Мариус тағайындаған есімдер бүгінде қолданылады: Ганимед, Каллисто, Ио және Еуропа. Барнард 1892 жылы Амальтеяны бақылағанға дейін қосымша серіктер табылған жоқ.

Ғарыштық аппараттардан фотографиялық бақылаулар мен бақылаулар

1979 жылы 4 наурызда Вояджер 1 Дискавери түсірген ішкі Метис айының суреті Юпитердің бұлттарына қарсы айдың кішкентай сұлбасын көрсетеді

20 ғасырда фотопластинкалармен телескопиялық Түсірілім арқылы одан әрі ашылулар тез жүрді. Гималия 1904 жылы, Элара 1905 жылы, Тынық мұхиты 1908 жылы, Синопа 1914 жылы, Лисифея мен Карме 1938 жылы, Ананке 1951 жылы және Леда 1974 жылы ашылды.

Вояджер ғарыштық зондтары Юпитерге жеткен кезде, шамамен 1979 жылы он үш жер серігі табылды, оның ішінде 1975 жылы байқалған, бірақ 2000 жылға дейін бастапқы бақылау деректерінің жеткіліксіздігінен жоғалған Фемисто жоқ. Вояджер ғарыш кемесі 1979 жылы тағы үш ішкі серікті тапты: Метида, Адрастея және Фива.

Сандық телескопиялық бақылаулар

Екі онжылдықтан кейін, 1999 жылдың қазан айында Spacewatch ғарыш қызметі кездейсоқ Каллирроны тапқанға дейін қосымша серіктер табылған жоқ. 1990 жылдары фотопластинкалар біртіндеп қолданыстан шығып қалды, өйткені жердегі телескоптарда бұрын-соңды болмаған сезімталдықпен аспанды кең бұрышты түсіруге мүмкіндік беретін және Айдың жаңа ашылуларының толқынын ашатын сандық зарядталған камералар (CCD) пайда бола бастады. Дэвид Джевиттің сол кездегі аспиранты Скотт Шеппард 2000 жылдың қарашасында Мауна Кеа обсерваториясының 2,2 метрлік (88 дюйм) uh88 телескопымен жүргізілген зерттеуде CCD камераларының жетілдірілген мүмкіндіктерін көрсетті, ол Юпитердің он бір жаңа тұрақты емес серіктерін, соның ішінде бұрын жоғалған фемистоны автоматтандырылған компьютерлік алгоритмдер арқылы тапты.

2001 жылдан бастап Шеппард пен Джевитт басқа қызметкерлермен бірге 3,6 метрлік (12 фут) Канада-Франция-Гавайи телескопы (CFHT) арқылы Юпитердің дұрыс емес серіктерін зерттеуді жалғастырды, 2001 жылдың желтоқсанында тағы он бір, 2002 жылдың қазанында біреуі және 2003 жылдың ақпанында он тоғыз. Сонымен қатар, Бретт Дж. Глэдман, сондай-ақ 2003 жылы Cfht-ді Юпитердің дұрыс емес серіктерін іздеу үшін қолданды, Шеппардпен бірге төрт және екеуін тапты. Осы CCD түсірілімдерінің басынан аяғына дейін 2000-2004 жылдары Юпитердің серіктерінің белгілі саны 17-ден 63-ке дейін өсті. 2000 жылдан кейін табылған бұл серіктердің барлығы әлсіз және кішкентай, олардың шамалары 22-23 және диаметрі Үgii:Cvt-ден аз. Нәтижесінде олардың көпшілігін сенімді түрде бақылау мүмкін болмады және ақырында жоғалып кетті.

2009 жылдан бастап астрономдар тобы, атап айтқанда Майк Александерсен, Марина Брозович, Бретт Глэдман, Роберт Джейкобсон және Кристиан Вейе, 5,1 метрлік Хейл телескопы CFHT және Паломар обсерваториясының көмегімен Юпитердің жоғалған қате серіктерін қалпына келтіру науқанын бастады. Олар 2010 жылдың қыркүйегінде қалпына келтіру жұмыстары кезінде Юпитердің бұрын белгісіз екі тұрақты емес жер серігін тапты, бұл оларды 2011 жылға дейін растау үшін қосымша бақылаулар жасауға итермеледі. Осы серіктердің бірі, S/2010 J2 (Қазіргі Юпитер LII), көрінетін шамасы 24 және барлық Үgii:CVT диаметрі бар, бұл оны Юпитердің ең әлсіз және ең кішкентай расталған серіктерінің бірі етеді, тіпті Үgii:Asof. Сонымен қатар, 2011 жылдың қыркүйегінде қазір Карнеги ғылыми институтының қызметкері Скотт Шеппард лас Кампанас обсерваториясында 6,5 метрлік (21 фут) Магеллан телескоптарының көмегімен тағы екі тұрақты емес пішінді серікті тауып, Юпитердің белгілі серіктерінің санын 67-ге дейін арттырды. 2012 жылға қарай Шеппардтың екі серігі табылып, расталғанымен, екеуі де бақылаулардың жеткіліксіздігінен жоғалып кетті.

2016 жылы Магеллан телескоптары арқылы алыс транс-нептундық нысандарды зерттей отырып, Шеппард кездейсоқ Юпитерге жақын орналасқан аспан аймағын байқады, бұл оны Юпитердің дұрыс емес серіктерін уақытша шешім ретінде іздеуге итермеледі. Чадвик Трухильо және Дэвид Толенмен бірлесе отырып, Шеппард Юпитердің айналасындағы зерттеулерді 2016 жылдан 2018 жылға дейін Серро Тололо обсерваториясының 4,0 метрлік (13 фут) Виктор М.Бланко телескопын және Мауна Кеа обсерваториясының 8,2 метрлік (27 фут) Subaru телескопын қолдана отырып жалғастырды. Бұл процесте Шеппард командасы 2003 жылдан 2011 жылға дейін Юпитердің бірнеше жоғалған серіктерін тауып, 2017 жылдың маусымында Юпитердің екі жаңа тұрақты емес серігі туралы хабарлады. Содан кейін, 2018 жылдың шілдесінде Шеппард командасы 2016 жылдан 2018 жылға дейінгі бақылаулармен расталған тағы он тұрақты емес серікті жариялады, бұл Юпитердің белгілі серіктерінің санын 79-ға жеткізді. Олардың арасында ретроградтық тұрақты емес серіктермен қиылысатын ерекше алыс прогрессивті орбитасы бар Валетудо болды. 2016-2018 жылдары Шеппардты іздеу барысында Юпитердің тағы бірнеше белгісіз тұрақты емес серіктері табылды, бірақ олар кейінірек растау үшін тым әлсіз болды.

2021 жылдың қарашасынан 2023 жылдың қаңтарына дейін Шеппард Юпитердің тағы он екі дұрыс емес жер серігін тауып, оларды 2003 жылдан 2018 жылға дейінгі мұрағаттық суреттерде растап, жалпы санын 92-ге жеткізді. Олардың арасында s /2018 J4 болды, ол қазір Карпо айымен бір орбиталық топта екені белгілі, ол бұрын жалғыз деп есептелген. 2023 жылдың 22 ақпанында Шеппард 2022 жылғы зерттеуде табылған тағы үш серікті жариялады, бұл Юпитердің белгілі серіктерінің жалпы санын 95-ке жеткізді. 2023 жылдың ақпанында NPR-ге берген сұхбатында Шеппард қазіргі уақытта ол және оның командасы Юпитердің одан да көп серіктерін қадағалап отырғанын атап өтті, бұл келесі екі жыл ішінде расталғаннан кейін Юпитердің серіктерінің саны 100-ден асуы керек.

Атаулар беру

Юпитердің айналасындағы Галилея серіктері       Юпитер ·      Ио ·      Еуропа ·      Ганимед ·      Каллисто

Юпитердің ішкі серіктерінің оның сақиналарындағы орбиталары

Юпитердің Галилея серіктері (Ио, Еуропа, Ганимед және Каллисто) 1610 жылы ашылғаннан кейін көп ұзамай Симон Мариус деп аталды. Алайда, бұл атаулар 20 ғасырға дейін сәнден шықты. Оның орнына астрономиялық әдебиеттерде "Юпитер I", "Юпитер II" және т.б. немесе "Юпитердің бірінші айы", "Юпитердің екінші айы" және т. б. туралы айтылды. Ио, Еуропа, Ганимед және Каллисто атаулары 20 ғасырдың ортасында танымал болды, ал қалған серіктер атаусыз қалды және әдетте V (5) мен XII (12) арасындағы рим цифрларымен нөмірленді. Юпитер V 1892 жылы ашылды және Амальтея атауын Француз астрономы Камил Фламмарион алғаш рет қолданған танымал, бірақ бейресми Конвенция бойынша алды.

Басқа серіктер 1970 жылдарға дейін көптеген астрономиялық әдебиеттерде олардың рим цифрымен (мысалы, Юпитер IX) белгіленді. Юпитердің сыртқы серіктерінің атаулары бойынша бірнеше түрлі ұсыныстар жасалды, бірақ олардың ешқайсысы 1975 жылға дейін Халықаралық астрономиялық одақтың (ХАА) Сыртқы Күн жүйесінің номенклатурасы бойынша жұмыс тобы v–XIII серіктерге атаулар беріп, болашақ серіктерге ат қоюдың ресми процесін қамтамасыз еткенге дейін қабылданған жоқ.әлі ашылмаған. Тәжірибе Юпитердің жаңадан ашылған серіктерін Юпитер құдайының (Зевс) сүйіктілері мен сүйіктілерінің атымен және 2004 жылдан бастап олардың ұрпақтарының атымен атау болды. XXXIV (Еуропа) бастап Юпитердің барлық серіктері Юпитердің сүйіктісінің атымен аталған LIII (Диа) қоспағанда, Юпитердің немесе Зевстің ұрпақтарының атымен аталған. "А" немесе "о" әрпімен аяқталатын атаулар прогрессивті тұрақты емес серіктер үшін қолданылады (соңғысы қатты көлбеу серіктер үшін), ал "Е" әрпімен аяқталатын атаулар ретроградтық тұрақты емес серіктер үшін қолданылады. Жақында расталған кейбір серіктер аталмады.

Кейбір астероидтардың Юпитердің серіктерімен бірдей атаулары бар: 9 Метис, 38 Леда, 52 Еуропа, 85 Ио, 113 Амальтей, 239 Адрастей. ХАА емледегі айырмашылықтарды жойғанға дейін тағы екі астероид Юпитердің серіктік атауларын алып жүрді: Ганимед және астероид 1036 Ганимед; және Каллисто және астероид 204 Каллисто.

Тізім

Әр түрлі масштабтағы Юпитер мен Ай жүйесінің сақиналары үшін орбиталық көлбеу және орбиталық қашықтық диаграммасы. Белгілі серіктер, ай топтары және сақиналар жеке белгіленеді. Толық рұқсат алу үшін суретті ашыңыз.

Төменде Юпитердің серіктері орбиталық кезең бойынша бөлінген. Олардың беттерін сфероидқа айналдыру үшін жеткілікті массивті серіктерқалың қаріппен жазылған. Бұл төрт галилеялық серік, олардың өлшемдері Аймен салыстыруға болады. Басқа серіктер әлдеқайда кішірек, ең аз массивті Галилея серігі басқа серіктердің ең массасынан 7000 есе үлкен. Тұрақты емес ұсталған серіктерөткен кезде ашық сұр және қызғылт сары, ал ретроградтық қозғалыс кезінде сары, қызыл және Қою сұр түске боялған.

Тұрақты емес серіктердің орбиталары мен орташа арақашықтықтары планетарлық және күн бұзылыстарының жиі болуына байланысты қысқа уақыт аралығында қатты өзгереді, сондықтан белгілі бір уақыт аралығында орташа орбиталық элементтерді қолданған жөн. Мұнда тізімделген дұрыс емес пішінді серіктердің орбиталарының дұрыс элементтері реактивті қозғалыс зертханасының сандық интеграциясының 400 жылдық кезеңінде орташаланған. Әйтпесе, жарияланған тиісті элементтері жоқ жаңадан табылған дұрыс емес серіктер уақытша орбиталық элементтері бар, оларды дұрыс орбиталық элементтері бар басқа дұрыс емес серіктерден ажырату үшін курсивпен көрсетілген. Осы тізімдегі кейбір дұрыс емес Серіктердіңдұрыс айналу кезеңдері жоғарыда аталған бұзылуларға байланысты өздерінің жартылай осьтеріне сәйкес келмеуі мүмкін. Қате серіктік орбиталардың барлық элементтері 2000 жылдың 1 қаңтарында пайда болған дәуірге негізделген.

Кейбір тұрақты емес серіктер ұзақ уақыт бойы, бір-екі жыл бойы байқалмады, бірақ олардың орбиталары позицияның белгісіздігіне байланысты жоғалмайтындай дәл белгілі. Юпитердің белгілі үш серігі — S/2022 J1, S/2022 J2 және S/2022 J3 - бақылау доғалары бір жылдан қысқа, сондықтан жоғалу қаупі бар.

Нөмір	Атауы	Айтылуы	Суреті	Абсолютті магнитуда	Диаметр (км)	Салмағы (×10^16 кг)	Үлкен жартылай ось	Орбиталық кезең	Көлбеу (°)	Эксцентриситет	Ашылған жылы	Жарияланған жыл	Ашушы	Топ
16 !XVI	Метис	/ˈmiːtəs/		10.5	43 (60 × 40 × 34)	3.6 !≈ 3.6	128 000	0.2948 !+0.2948 (+7h 04m 29s)	0.060	0.0002	1979	1980		Ішкі
15 !XV	Адрастея	/ædrəˈstiːə/		12.0	16.4 !16.4 (20 × 16 × 14)	0.20 !≈ 0.20	129 000	0.2983 !+0.2983 (+7h 09m 30s)	0.030	0.0015	1979	1979		Ішкі
05 !V	Амальтея	/æməlˈθiːə/		7.1	167 !167 (250 × 146 × 128)	208		0.4999 !+0.4999 (+11h 59m 53s)	0.374	0.0032	1892	1892		Ішкі
14 !XIV	Тебе	/ˈθiːbiː/		9.0	98.6 !98.6 (116 × 98 × 84)	43 !≈ 43		0.6761 !+0.6761 (+16h 13m 35s)	1.076	0.0175	1979	1980	Синнотт	Ішкі
I	Ио	/ˈaɪoʊ/		–1.7				1.7627 !+1.7627 (+1d 18h 18m 20s)	0.050	0.0041	1610	1610		Галилея
02 !II	Еуропа	/j[unsupported input]oʊpə/		–1.4				3.5255 !+3.5255 (+3d 12h 36m 40s)	0.470	0.0090	1610	1610	Галилей	Галилея
03 !III	Ганимед	/ˈɡænəmiːd/		–2.1					0.200	0.0013	1610	1610	Галилей	Галилея
04 !IV	Каллисто	/kəˈlɪstoʊ/		–1.2					0.192	0.0074	1610	1610	Галилей	Галилея
18 !XVIII	Фемисто	/θəˈmɪstoʊ/		13.3	9 !≈ 9				43.8	0.340	1975/2000	1975		Фемисто
13 !XIII	Леда	/ˈliːdə/		12.7	21.5	0.52 !≈ 0.52			28.6	0.162	1974	1974
71 !LXXI	Эрса	/ˈɜrsə/		16.0	3 !≈ 3				29.1	0.116	2018	2018	Шепард
L	S/2018 J 2			16.5	3 !≈ 3				28.3	0.152	2018	2022	Шепард
06 !VI	Гималия	/hɪˈmeɪliə/		8.0	139.6 (150 × 120)	420			28.1	0.160	1904	1905
65 !LXV	Пандия	/pænˈdaɪə/		16.2	3 !≈ 3				29.0	0.179	2017	2018	Шепард
10 !X	Лисифея	/laɪˈsɪθiə/		11.2	42.2	3.9 !≈ 3.9			27.2	0.117	1938	1938
07 !VII	Элара	/ˈɛlərə/		9.7	79.9	27 !≈ 27			27.9	0.211	1905	1905	Перрин
I	S/2011 J 3			16.3	3 !≈ 3				27.6	0.192	2011	2022	Шепард
53 !LIII	Диаметр	/ˈdaɪə/		16.1	4 !≈ 4				29.0	0.232	2000	2001	Шепард
	S/2018 J 4			16.7	2 !≈ 2				50.2	0.177	2018	2023	Шепард	Carpo
46 !XLVI	Карпо	/ˈkɑrpoʊ/		16.2	3 !≈ 3				53.2	0.416	2003	2003	Шепард	Carpo
62 !LXII	Валетудо	/væləˈtjuːdoʊ/		17.0	1 !≈ 1				34.5	0.217	2016	2018	Шепард	Валетудо
34 !XXXIV	Еуропие	/ˈjuːpəriː/		16.3	2 !≈ 2				145.7	0.148	2001	2002	Шепард
55 !LV	S/2003 J 18			16.4	2 !≈ 2				145.3	0.090	2003	2003	Гладман
60 !LX	Эвфема	/juːˈfiːmiː/		16.6	2 !≈ 2				148.0	0.241	2003	2003	Шепард
	S/2021 J 3			17.2	2 !≈ 2				147.9	0.239	2021	2023	Шепард
LII	S/2010 J 2			17.4	1 !≈ 1				148.1	0.248	2010	2011	Вейллет
LIV	S/2016 J 1			17.0	1 !≈ 1				144.7	0.232	2016	2017	Шепард
40 !XL	Мнеме	/ˈniːmiː/		16.3	2 !≈ 2				148.0	0.247	2003	2003	Шепард &
33 !XXXIII	Эуанте	/juːˈænθiː/		16.4	3 !≈ 3				148.0	0.239	2001	2002	Шепард
	S/2003 J 16			16.3	2 !≈ 2				148.0	0.243	2003	2003	Гладман
22 !XXII	Гарпалайк	/hɑrˈpæləkiː/		15.9	4 !≈ 4				147.7	0.232	2000	2001	Шепард
35 !XXXV	Ортозия	/[unsupported input]ˈθoʊziː/		16.6	2 !≈ 2				144.3	0.299	2001	2002	Шепард
45 !XLV	Гелике	/ˈhɛləkiː/		16.0	4 !≈ 4				154.4	0.153	2003	2003	Шепард
	S/2021 J 2			17.3	1 !≈ 1				148.1	0.242	2021	2023	Шепард
27 !XXVII	Праксидике	/prækˈsɪdəkiː/		14.9	7				148.3	0.246	2000	2001	Шепард
LXIV	S/2017 J 3			16.5	2 !≈ 2				147.9	0.231	2017	2018	Шепард
	S/2021 J 1			17.3	1 !≈ 1				150.5	0.228	2021	2023	Шепард
	S/2003 J 12			17.0	1 !≈ 1				150.0	0.235	2003	2003	Шепард
LXVIII	S/2017 J 7			16.6	2 !≈ 2				147.3	0.233	2017	2018	Шепард
42 !XLII	Телксиноэ	/θɛlkˈsɪnoʊiː/		16.3	2 !≈ 2				150.6	0.228	2003	2004	Шепард & Гладман
29 !XXIX	Тионе	/θaɪˈoʊniː/		15.8	4 !≈ 4				147.5	0.233	2001	2002	Шепард
	S/2003 J 2			16.7	2 !≈ 2				150.2	0.225	2003	2003	Шепард
12 !XII	Ананке	/əˈnæŋkiː/		11.7	29.1	1.3 !≈ 1.3			147.6	0.237	1951	1951	Николсон
	S/2022 J 3			17.4	1 !≈ 1				148.2	0.249	2022	2023	Шепард
24 !XXIV	Иокасте	/aɪəˈkæstiː/		15.5	5 !≈ 5				148.8	0.227	2000	2001	Шепард
30 !XXX	Гермипп	/hərˈmɪpiː/		15.5	4 !≈ 4				150.2	0.219	2001	2002	Шепард
LXX	S/2017 J 9			16.2	3 !≈ 3				155.5	0.200	2017	2018	Шепард
58 !LVIII	Филофросина	/fɪləˈfrɒzəniː/		16.7	2 !≈ 2				146.3	0.229	2003	2003	Шепард
	S/2016 J 3			16.7	2 !≈ 2				164.6	0.251	2016	2023	Шепард
	S/2022 J 1			17.0	1 !≈ 1				164.5	0.257	2022	2023	Шепард
38 !XXXVIII	Пасифи	/ˈpæsəθiː/		16.8	2 !≈ 2				164.6	0.270	2001	2002	Шепард
LXIX	S/2017 J 8			17.1	1 !≈ 1				164.8	0.255	2017	2018	Шепард
	S/2021 J 6			17.3	1 !≈ 1				164.9	0.271	2021	2023	Шепард
	S/2003 J 24			16.6	2 !≈ 2				164.5	0.259	2003	2021	Шепард
32 !XXXII	Эвридома	/j[unsupported input]ɪdəmiː/		16.2	3 !≈ 3				149.1	0.294	2001	2002	Шепард
LVI	S/2011 J 2			16.8	1 !≈ 1				151.9	0.355	2011	2012	Шепард
	S/2003 J 4			16.7	2 !≈ 2				148.2	0.328	2003	2003	Шепард
21 !XXI	Халдей	/kælˈdiːniː/		16.0	4 !≈ 4				164.7	0.265	2000	2001	Шепард
LXIII	S/2017 J 2			16.4	2 !≈ 2				164.5	0.272	2017	2018	Шепард
26 !XXVI	Изоноэ	/aɪˈsɒnoʊiː/		16.0	4 !≈ 4				164.8	0.249	2000	2001	Шепард
	S/2022 J 2			17.6	1 !≈ 1				164.7	0.265	2022	2023	Шепард
	S/2021 J 4			17.4	1 !≈ 1				164.6	0.265	2021	2023	Шепард
44 !XLIV	Каллихора	/kəˈlɪkəriː/		16.3	2 !≈ 2				164.8	0.252	2003	2003	Шепард
25 !XXV	Эриноме	/ɛˈrɪnəmiː/		16.0	3 !≈ 3				164.4	0.276	2000	2001	Шепард
37 !XXXVII	Кале	/ˈkeɪliː/		16.3	2 !≈ 2				164.6	0.262	2001	2002	Шепард
57 !LVII	Эвкеладе	/aɪˈriːniː/		15.8	4 !≈ 4				164.6	0.258	2003	2003	Шепард
31 !XXXI	Эйтне	/ˈeɪtniː/		16.0	3 !≈ 3				164.6	0.277	2001	2002	Шепард
47 !XLVII	Эукелад	/juːˈkɛlədiː/		16.0	4 !≈ 4				164.6	0.277	2003	2003	Шепард
43 !XLIII	Архе	/ˈɑrkiː/		16.2	3 !≈ 3				164.6	0.261	2002	2002	Шепард
20 !XX	Тайгете	/teɪˈɪdʒətiː/		15.6	5 !≈ 5				164.7	0.253	2000	2001	Шепард
	S/2016 J 4			17.3	1 !≈ 1				147.1	0.294	2016	2023	Шепард
LXXII	S/2011 J 1			16.7	2 !≈ 2				164.6	0.271	2011	2012	Шепард
11 !XI	Карме	/ˈkɑrmiː/		10.6	46.7	5.3 !≈ 5.3			164.6	0.256	1938	1938	Николсон
50 !L	Герси	/ˈh[unsupported input]siː/		16.5	2 !≈ 2				164.4	0.262	2003	2003	Гладман
LXI	S/2003 J 19			16.6	2 !≈ 2				164.7	0.265	2003	2003	Гладман
LI	S/2010 J 1			16.5	2 !≈ 2				164.5	0.252	2010	2011	Jacobson
	S/2003 J 9			16.9	1 !≈ 1				164.8	0.263	2003	2003	Шепард
LXVI	S/2017 J 5			16.5	2 !≈ 2				164.8	0.257	2017	2018	Шепард
LXVII	S/2017 J 6			16.6	2 !≈ 2				149.7	0.336	2017	2018	Шепард
23 !XXIII	Калике	/ˈkæləkiː/		15.4	6.9				164.8	0.260	2000	2001	Шепард
39 !XXXIX	Гегемона	/həˈdʒɛməniː/		15.9	3 !≈ 3				152.6	0.358	2003	2003	Шепард
	S/2018 J 3			17.3	1 !≈ 1				164.9	0.268	2018	2023	Шепард
	S/2021 J 5			16.8	2 !≈ 2				164.9	0.272	2021	2023	Шепард
08 !VIII	Пасифай	/pəˈsɪfeɪiː/		10.1	57.8	10 !≈ 10			148.4	0.412	1908	1908
36 !XXXVI	Спонде	/ˈspɒndiː/		16.7	2 !≈ 2				149.3	0.322	2001	2002	Шепард
	S/2003 J 10			16.9	2 !≈ 2				164.4	0.264	2003	2003	Шепард
19 !XIX	Мегаклит	/ˌmɛɡəˈklaɪtiː/		15.0	5 !≈ 5				149.8	0.421	2000	2001	Шепард
48 !XLVIII	Киллин	/səˈliːniː/		16.3	2 !≈ 2				146.8	0.419	2003	2003	Шепард
09 !IX	Синоп	/səˈnoʊpiː/		11.1	35	2.2 !≈ 2.2			157.3	0.264	1914	1914	Николсон
LIX	S/2017 J 1			16.8	2 !≈ 2				145.8	0.328	2017	2017	Шепард
41 !XLI	Аоэде	/eɪˈiːdiː/		15.6	4 !≈ 4				155.7	0.436	2003	2003	Шепард
28 !XXVIII	Аутоное	/ɔːˈtɒnoʊiː/		15.5	4 !≈ 4				150.8	0.330	2001	2002	Шепард
17 !XVII	Каллиро	/kəˈlɪroʊiː/		14.0	9.6				145.1	0.297	1999	2000	Скотти
	S/2003 J 23			16.6	2 !≈ 2				144.7	0.313	2003	2004	Шепард
49 !XLIX	Коре	/ˈkɔəriː/		16.6	2 !≈ 2				141.5	0.328	2003	2003	Шепард

Дереккөздер

2. Siedelmann P.K.; Abalakin V.K.; Bursa, M.; Davies, M.E.; et al. (2000). The Planets and Satellites 2000 (Report). IAU/IAG Working Group on Cartographic Coordinates and Rotational Elements of the Planets and Satellites. Archived from the original on 12 May 2020. Retrieved 31 August 2008.
3. Europa - definition of Europa in English from the Oxford dictionary. .
4. Ganymede - definition of Ganymede in English from the Oxford dictionary. .