Синтетизм көне грекше σύνθεσις біріктіру құрастыру бір сөздің құрамындағы бірнеше морфеманы біріктіретін тіл құрылымының

Синтетизм (көне грекше: σύνθεσις - біріктіру, құрастыру) — бір сөздің құрамындағы бірнеше морфеманы біріктіретін, тіл құрылымының типологиялық белгісі. Синтетизм ұғымы ең алдымен сөз негізінің грамматикалық категорияны білдіретін байланысты болғандықтан, қатысты қолданылады. Оларды деп те атайды. Мысалы: осы шақ формасы — отырмын, ал оның аналитикалық формасы — айтып отырмын; жай шырай формасы — биік, улкен; аналитикалық формалары — өте биік, үп-үлкен.

Кейбір ғалымдар Синтетизмнің морфологиялық үлгісіне қарап, синтаксистік және сөзжасам Синтетизмін сөз қылады. Алғашқысында бір ғана формада жасалады (айқайлады, ср. айқайлап жіберді). Сөзжасамға бір сөзден (түбір, туынды, күрделі формада) тұратын формалар жатады, ал сөз тіркесінен жасалады: айқайлау — айқайға басу, жаздай — ала жаздай, балалы — балалы шағалы — көп балалы.

Бірак Синтетизм мен аналитизм тілдерде таза қалпында кездеспейді. Қандай тіл болмасын белгілі дәрежеде және аналитикалық формалардан тұрады. Тіл дамуымен байланысты синтетикалық формалар аналитикалық формаларға, керісінше, аналитикалық формалар синтетикалық формаларға ауысуы мүмкін. Сөз тіркесі атаулық ұғымдарды тудырудың неғұрлым қарапайым тәсіліне жататындықтан, тілдерде үнемі туып отырады да, олар кейін синтетикалық формаларды ығыстырып отырады, болмаса айналып кетеді.

Тағы қараныз:

Дереккөздер

Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9