Басқа мағыналар үшін Тақыр айрық деген бетті қараңыз Тақыр шөл және шөлейт аймақтардағы сазды тау жыныстарынан тұратын б

Басқа мағыналар үшін Тақыр (айрық) деген бетті қараңыз.

Тақыр — шөл және шөлейт аймақтардағы сазды тау жыныстарынан тұратын, беті тегіс, қатты алқаптар. Ауданы бірнеше мг-ден 10—12 кмг-ге дейін болады. Көбінесе өсімдік өспейді. Көктемде қар еріген кезде немесе нөсер жаңбыр жауғанда тақырға қақ тұрады. Су буланып кеткеннен кейін түбі қатады да, тобарсып, көпбұрышты жарықшақтарға бөлініп-бөлініп кетеді. Тақыр Орта Азия мен Қазақстанда, әсіресе Үстірт пен Маңғыстауда кең аумақты қамтиды. Құлаққа бұл сөз шалынғанда есімізге ешқандай өсімдік өспейтін қуқыл жер түседі. «Құм болғанда құстың қанатын қиып, тұлпардыд тұяғын тілетін тақыр жер» (Н. Әбуталиев, Сахара сыйы.).

Дереккөздер

Қазақ тілі термиңдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6
Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Қазақ тілі термиңдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6

[2] Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6