Каннибализм

 Басқа мағыналар үшін Каннибализм (мағына) деген бетті қараңыз.

Каннибализмнің ежелгі дәуірде бірқатар тайпалар мен халықтар арасында орын алғаны туралы деректер бар. Каннибализмнің тұрмыстық және ырымшылдық түрлері ажыратылады. Отқа үйтілген және майын алу үшін шағылған жіліктердің табылуына қарағанда тұрмыстық каннибализм болған. Көптеген тайпалар мен халықтарда мерт болған дұшпандарының, тұтқындардың, қаза болған туыстарының қайратын, ержүректігін, т.б. қасиеттерін өз бойына сіңіру үшін солардың кейбір дене мүшелерін жеп қою түрінде байқалатын діни ырымшылдық каннибализм кең таралған. Діни ырымшылдық каннибализмнің сарыны осы күнге дейін кейбір діни рәсімдерден орын алған. Мысалы, христиандардың дәм тату рәсімі (причащение) бойынша желінетін нан мен ішілетін қызыл шарап Иса пайғамбардың денесі мен қанын бейнелейді.

Каспар Плаутиус «Поклонение дьяволу и каннибализм в Южной Америке», 1621 жыл (үзінді)

Каннибал әйел, Работа Леонарда Керн жұмысы, 1650 жыл

Каннибализм антропологияда, этнографияда – жеу.

Дереккөздер

1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том