1937 жылы 6 қаңтарда жүргізілген халық санағы КСРО тарихындағы жалғыз бір күндік халық санағы болды 1897 жылғы халық сан

1937 жылы 6 қаңтарда жүргізілген халық санағы КСРО тарихындағы жалғыз бір күндік халық санағы болды (1897 жылғы халық санағы тек ресми түрде ғана солай болды).

Жалпы мағлұматы
1937 жылғы КСРО халық санағы
Мемлекет	КСРО
өткізілген күні	1937 жылы 6 қаңтар
1926 1939

Бұл сондай-ақ нәтижелері алдын ала бірден дерлік (10 күннен кейін) «зиянды» деп жарияланған жалғыз белгілі санақ болды; мұны жүргізген жауапты қызметкерлер тұтқындалып, қуғын-сүргінге ұшырады. Осыған байланысты санақ нәтижелерін әзірлеу ешқашан қолға алынған жоқ, алдын ала материалдарды қолданыстан алып тастап, құпияланды.

Мұрағатта сақталған негізгі санақ нәтижелері 1990 жылы жарияланды.

Санақты дайындау және өткізу

1926 жылғы Бүкілодақтық санақтан кейін КСРО-да бірнеше жергілікті деңгейдегі санақтар: Әзірбайжанда, Жаңасібірде және Кеңес Одағының басқа республикалары мен қалаларында жүргізілді. Бастапқыда Бүкілодақтық халық санағы 1933 жылдың желтоқсанына белгіленді, ал бұдан бір жыл бұрын сынамалы халық санағы жүргізілді. Жалпы халық санағын өткізу мерзімі бірнеше рет кейінге шегерілді. 1935 жылдың басында халық санағының жобасы дайындалып, кейін оны үкіметтік комиссия қатты қайта қарады.

Халық санағының айрықша ерекшелігі тек нақты халықты есепке алу болды (1926 және 1939 жылдардағы халық санағында нақты және тұрақты халық саны ескерілді).

КСРО халық комиссарлар кеңесінің 1936 жылғы 28 сәуірдегі «1937 жылғы Бүкілодақтық халық санағы туралы» №773 қаулысына сәйкес,

<…> 5. Санақ мынадай тәртіппен жүргізіледі:

а) 1937 жылдың 1 қаңтарынан 5 қаңтарына дейін санақ парақшалары алдын ала толтырылады;

ә) 1937 жылы 6 қаңтарда таңғы сағат 8-ден түнгі 12-ге дейін халық санағының өзі жүргізіледі, яғни халықты санау, алдын ала толтырылған санақ парақшаларын тексеру және жинау сияқты сондай-ақ белгілі бір себептермен алдын ала толтырылмаған адамдар үшін санақ парақшаларын толтыру;

б) 1937 жылдың 7 қаңтарынан 11 қаңтарына дейін халықты санаудың дұрыстығы тексеріліп, санақ парақшалары толтырылады.

1937 жылғы халық санағы бір күндік болғандықтан, оны өткізуге 1 250 000 санақшы тартылды. әр санақ парақшасын 5-6 қаңтарға қараған түні, яғни санақтың маңызды күні тұрғылықты жерінде түнемегендерді сызып тастауды талап ететін қарсы жадынама берді. Талап бір күндік санақтың ерекшелігіне байланысты және үйде түнемегендерді басқа жерде санауды күтумен алға қойылды, бұл іс жүзінде әрдайым жүзеге асырыла бермейді және кейбір халық санындағы сәйкессіздіктер мен ысыраптарға әкелуі мүмкін еді.

Санақ бағдарламасына 14 саралама: жынысы, жасы, ұлты, ана тілі, діні (дін мәселесін халық санағы тізіміне Сталиннің өзі енгізген, ол сауалнаманың соңғы нұсқасын санақ қарсаңында өңделді), азаматтық, сауаттылығы, оқу орнының, сынып немесе курстың атауы, жоғарғы немесе орта мектепті бітіргені, қызмет түрі, жұмыс орны, әлеуметтік тобы, некелік жағдайы кірді. Профессор А.Н.Медушевский атап өткендей, дайындық сатысында жауап берушілердің кәсіби қызметіне қатысты сұрақтар минимумға дейін қысқарды. Әлеуметтік орын санаттары қоғамның біртұтастығын және әлеуметтік жіктелулердің жойылуын баса көрсететіндей етіп оңайлатылып, тұжырымдалды.

Алдын ала алынған нәтижелер халықты ағымдағы есепке алудың бұрын есептеліп жарияланған деректерінен айтарлықтай ерекшеленді, осыған байланысты 1937 жылы 16 қаңтарда КСРО ХКК тапсырмасы бойынша халық топтарының жете бағаланбауын анықтаған (кейбір зерттеушілер оның жұмысының нәтижесін алдын ала болжанғандай деп сипаттайды) Я.А.Яковлев басқаратын «Бүкілодақтық халық санағы бойынша ОХШЕБ жұмыстарына жәрдемдесу және тексеру» тобы ұйымдастырылды.

Бұл, сондай-ақ оны өткізу мерзімін бірнеше рет кейінге қалдырудан, сондай-ақ КСРО жоғары басшылығының халық санағын дайындауға араласуынан (оны ұйымдастырушылардың кейбірінің естеліктеріне сәйкес, санақ парақшасын И.В.Сталин өзі өңдеген.) туындаған санақты ұйымдастырудағы басқа да қате есептер (дербес зерттеушілердің пікірі бойынша) үшін оны өткізудегі жауапты адамдарға кінә тағылды. Бұл оқиғалар 1937 жылғы жаппай қуғын-сүргіннің басталуымен тұспа-тұс келді.

Санақтың алдын ала қорытындылары

1937 жылы 24 қаңтарда И.В.Сталинге (ОК) және В.М.Молотовқа (ХКК) халық санағының алғашқы белгілі алдын ала нәтижесін хабарлады: ІІХК мен қайта жазған тұрғындарынсыз (яғни, ІІХК және әскердің арнайы адам құрамдарынсыз), пойыздар мен кемелердің жолаушыларынсыз — 156 миллион адам.

Наурыздың ортасында КСРО ОХШЕБ Сталин мен Молотовқа «Бүкілодақтық халық санағының алдын ала қорытындылары туралы» хат дайындады:

КСРО Халық Комиссарлары Кеңесінің 1936 жылғы 28 және 29 сәуірдегі қаулылары негізінде КСРО Мемлекеттік жоспарлау комитетінің Орталық халық шаруашылық есеп басқармасы 1937 жылғы 6 қаңтарда Бүкілодақтық халық санағын жүргізді. БК(б)П Орталық Комитеті мен КСРО ХКК белгілеген халық санағының алдын ала қорытындыларын ұсыну мерзімінің бүгін аяқталатындығын ескере отырып, Яковлев жолдастың тобы жұмысының мәресіне жетпеуіне байланысты, ОХШЕБ нәтижелерді қазіргі уақыттағы көрінісін ұсынады...
Санақты дайындау барысында таптық жау элементтерінің, әсіресе дін мәселесіне қатысты дұшпандық қауесеттерді тарату арқылы оны жүзеге асыруға жол бермеу үшін өте белсенді әрекеттерін кездестірдік.
ОХШЕБ қолында бар ішінара материалдар сауалнама барысында есепке алынбаған деп айтатындардың саны 0,4-0,5% екенін көрсетеді. Егер бұл мәлімдемелердің айтарлықтай бөлігі тексеру (өткізілген жерде) кезінде расталмағанын ескерсек, халық санағы бойынша ықтимал төмендетілген бағаны пайыздың бір бөлігін құрайды деп болжауға болады.

Ел басшылығына «1937 жылғы 6 қаңтардағы халық санағы бойынша Қызыл Әскер мен ІІХК адам құрамдарын қосқанда жалпы халық саны 162 003 225 адамды құрады. 1926 жылмен салыстырғанда... осылайша халық саны 15 миллион адамға немесе 10,2 пайызға немесе орта есеппен жылына 1 пайызға өсті. Бұл мәліметтер елдегі халық санының өсімі дамыған капиталистік елдердегі: Англия (1927-1935 жылдар аралығындағы 9 жыл ішінде орта есеппен 0,36%), Германия (0,58%), Франция (0,11%), АҚШ (1930-1934 жылдардағы бес жыл аралығында орташа есеппен 0,66%) халықтың табиғи өсу қарқынынан айтарлықтай асып түсетінін, Италиямен тең (1,02%) және Жапонияға ғана (1,37%) есе жіберетіндігін көрсетеді.

Санақ бойынша болжанған халық саны ағымдағы халық санағынан күтілгеннен айтарлықтай төмен. Осылайша, 1933 жылдың 1 қаңтарында ОХШЕБ 165,7 миллион халықты жариялады, бұл одан әрі есептеулер үшін бастапқы нүкте болды. Санақ қазіргі халық саны қате, күрт жоғарылатылған сандарды бергенін көрсетті. Ағымдағы халық санының мүлде қанағаттанарлықсыз жай-күйі болжамдар мен санақ кезінде тіркелген нақты халық саны арасындағы алшақтықтың негізгі себебі болып табылады».

Санақтың алдын ала жиынтық қорытындылары ресми түрде жарияланбады (Сталинге, Молотовқа, , және Яковлевке жіберілген «жиынтық қорытындылардың» кем дегенде 6-10 данасы (жаршы даналарын қосқанда) болғаны белгілі).

21 маусымда ОХШЕБ басшысының орынбасары Поповтың аймақтық санақ бюроларына халық санағының барлық қосалқы материалдарын жеткізу және сақтау тәртібі туралы нұсқау хаты жолданды. Онда барлық материалдар – кестелер, елді мекендердің тізімдері, халық саны туралы жеделхаттар, хат-хабарлар, 5-бақылау сынамасының нәтижелері және т.б. ОХШЕБ арнайы секторына тапсыру жайлы жазбаша өкім берілді. 5 шілдеде ОХШЕБ барлық үш МЕС-на (машина-есептеу станциялары) есеп беруді және материалдарды сақтауды құпиялық режимін күшейту бағытында өзгерту туралы № 654 құпия нұсқау жіберілді.

Кейіннен КСРО халық комиссарлар кеңесі 23 қыркүйектегі қаулысымен халық санағын ұйымдастыруды қанағаттанғысыз, ал санақ материалдарының өзін ақаулы деп таныды. Жаңа халық санағы 1939 жылдың қаңтарына жоспарланған болатын. Бұл ретте 1937 жылғы сауалнама қайта өңделді: ұлт мәселесі айтарлықтай жеңілдетілді, сауат мәселесі барынша сауатты адамдардың санын барынша көбейтетіндей тұжырымдалып, дін мәселесі мүлдем алынып тасталды.

1926, 1937 және 1939 жылдардағы КСРО одақтық және автономиялық республикаларының негізгі этностары бойынша жүргізілген халық санағының мәліметтерін салыстыру

1937 жылғы санақ деректерінің барлық массивінен кейінірек бірнеше ондаған кестелер ғана табылды. Дегенмен, Орталық халық шаруашылық есеп басқармасының құжаттарынан белгілі болғандай, санақ материалдарын әзірлеу бағдарламасы бойынша миллионнан астам кесте құрастыру қарастырылған, ал бұл материалдарды басып шығару шамамен жүз томды алуы тиіс еді. Демек, санақ деректерінің көп бөлігі, соның ішінде елдің әртүрлі аймақтары бойынша да жоғалып кетті. Табылған санақ деректері бойынша¹ Ресей ғылым академиясының Ресей тарихы институтының авторлар тобы (В.Б. Жиромская, Ю. А. Поляков, И. Н. Киселев) «Жарты ғасыр құпия таңбасында» деген кітапқа кірген мақалалар топтамасы жазылған. Оларда авторлар санақ нәтижелерін көрсететін бірнеше кестелер құрастырып, 1926 жылғы санақпен салыстыру жүргізді². 1939 жылғы деректер ашық көздерден алынған.

1937 жылғы санақ бойынша ОХШЕБ былай деп хабарлады: «1937 жылы әр республикаға, өлкеге, облысқа есептегенде республикада, өлкеде, облыста сан жағынан басым 10 ұлт бөлінді, қалған ұлттардың барлығы басқа ұлттар тобына кірді. Сонымен, жекелеген ұлттардың саны бойынша 1937 жылғы Одақтастардың қорытындылары толық емес, өйткені оларда белгілі бір ұлт саны жағынан басым болып табылмайтын аймақтар туралы мәліметтер жоқ».

Ешбір санақ тура нақты бола бермейді. Кез келген халық санағы, кез келген басқа жаппай статистикалық байқау сияқты, кездейсоқ және әдейі жасалған қателерден толықтай арыла алмайды. Тіпті Ресей Федерациясында цифрлық дәуірде жүргізілген 2002 және 2010 жылдардағы халық санағының өзінде елеулі қателік болды (мысалы, 1 жасқа, кейде 3 жасқа дейінгі балаларды кем есептелуі 2002 және 2010 жылдары тиісінше 3,5% және 7,4% құрады). Ертедегі КСРО-да халықтың басым бөлігі ауылда тұратын және төлқұжаттары болмаған кезде қателік қазіргіден әлдеқайда көп болды. Барлық кеңестік халық санағы балаларды аз санаудан, жастың жинақталуынан және жаппай зерттеу кезінде болдырмау өте қиын басқа да кемшіліктерден зардап шекті.

1937 және 1939 жылдар арасындағы айырмашылық санақтардың ерекшеліктеріне және жаппай зерттеудің кездейсоқ қателеріне ғана емес, сонымен бірге аз дәрежеде 2 жыл ішінде ұлғаюына, сондай-ақ, мүмкін, эмигранттардың бір бөлігінің оралуына байланысты. Шамасы, 1939 жылдан 2 жылға ұлғаюды, шетелге кеткендердің елге оралуын, әскери қызметкерлер мен кейбір тұтқындардың ұлтын жария етуден алып тастасақ, 1937 және 1939 жылдардағы халық санағының деректері арасындағы сәйкессіздік халықтың көпшілігі үшін қателік шегінде болатын сияқты. Сондықтан, бәлкім, біреуінде зиянкестік, екіншісінде басқаға қосып қою болмас еді.

Кесте бүкіл КСРО масштабындағы сандарды көрсететіндіктен, онда одақтық республикалар арасындағы көші-қон, сондай-ақ соғысқа дейінгі кезеңде құпияны сақтау мақсатында азаматтардың кейбір санаттары қағаз жүзінде бір республикадан екінші республикаға «өткізілген» фактілері ескерілмеді. 1926 жылмен салыстырғанда этникалық топтардың (кемігені де, артқаны да) санындағы өзгерістердің артында өлім-жітім, эмиграция немесе туу көрсеткіші ғана емес, сонымен қатар кейбір халықтардың басқа халықтарға сіңісіп (ең алдымен, орыстарға) кетуі, сондай-ақ 1937 жылы әскери қызметкерлер мен тұтқындар ұлттарының жіктелуі жатыр.

Ұлт	Қос жыныс адамдарының саны						1926-дан 1937-ге дейінгі өзгерістер		1926-дан 1939-ға дейінгі өзгерістер		1937-ден 1939-ға дейінгі өзгерістер
	1926 ж.		1937 ж.		1939 ж.		толық саны	% өзгеріс	толық саны	% өзгеріс	толық саны	% өзгеріс
	толық саны	халық %	толық саны	халық %	толық саны	халық %	толық саны	% өзгеріс	толық саны	% өзгеріс	толық саны	% өзгеріс
орыстар	77 791 124	52,9	93 933 065	58	99 591 520	58,4	16 141 941	20,7	21 800 396	28,0	5 658 455	6,0
украиндар	31 194 976	21,2	26 421 212	16,3	28 111 007	16,5	-4 773 764	-15,3	-3 083 969	-9,9	1 689 795	6,4
беларустар	4 738 923	3,2	4 874 061	3	5 275 393	3,1	135 138	2,8	536 470	11,3	401 332	8,2
өзбектер	3 955 238	2,7	4 550 532	2,8	4 845 140	2,8	595 294	15	889 902	22,5	294 608	6,5
татарлар	3 029 995	2,1	3 793 412	2,3	4 313 488	2,5	763 417	25,2	1 283 493	42,4	520 076	13,7
қазақтар	3 968 289	2,7	2 862 458	1,8	3 100 949	1,8	-1 105 831	-27,9	-867 340	-21,9	238 491	8,3
жебірейлер³	2 672 499	1,8	2 715 105	1,7	3 028 538	1,8	42 606	1,6	356 039	13,3	313 433	11,5
әзірбайжандар³	1 706 605	1,2	2 134 648	1,3	2 275 678	1,3	428 043	25,1	569 073	33,3	141 030	6,6
грузиндер	1 821 184	1,2	2 097 069	1,3	2 249 636	1,3	275 885	15,1	428 452	23,5	152 567	7,3
армяндар	1 568 197	1,1	1 968 721	1,2	2 152 860	1,3	400 524	25,5	584 663	37,3	184 139	9,4
мордвалар	1 340 415	1,9	1 248 861	0,8	1 456 330	0,9	-91 554	-6,8	115 915	8,6	207 469	16,6
чуваштар	1 117 419	0,8	1 168 817	0,7	1 369 574	0,8	51 398	4,5	252 155	22,6	200 757	17,2
тәжіктер	978 680	0,7	1 137 995	0,7	1 229 170	0,7	159 315	16,3	250 490	25,6	91 175	8,0
немістер³	1 238 549	0,8	1 151 601	0,7	1 427 232	0,8	-86 948	-7	188 683	15,2	275 631	23,9
қырғыздар	762 736	0,5	846 503	0,5	884 615	0,5	83 767	10,9	121 879	16,0	38 112	4,5
Дағыстан халықтары⁴	660 459	0,5	770 624	0,5	857 499	0,5	110 165	16,6	197 040	29,8	86 875	11,3
башқұрттар	713 639	0,5	757 939	0,5	843 648	0,5	44 300	6,2	130 009	18,2	85 709	11,3
түрікмендер	763 940	0,5	747 723	0,5	812 404	0,5	-16 217	-2,1	48 464	6,3	64 681	8,7
ұдмұрттар	504 187	0,3	568 268	0,4	606 326	0,4	64 081	12,7	102 139	20,3	38 058	6,7
шешен-ингуштар⁵	392 619	0,2	436 076	0,3	500 088	0,3	43 457	11	107 469	27,4	64 012	14,7
марилер	428 192	0,3	401 092	0,3	481 587	0,3	-27 100	-6,3	53 395	12,5	80 495	20,1
комилар	375 871	0,2	384 508	0,2	422 317	0,2	8 637	2,3	46 446	12,4	37 809	9,8
осетиндер	272 272	0,2	319 350	0,2	354 818	0,2	47 078	17,3	82 546	30,3	35 468	11,1
сахалар	241 365	0,2	239 307	0,1	242 080	0,1	-2 058	-0,8	715	0,3	2 773	1,2
карелдер	248 120	0,2	233 006	0,1	252 716	0,1	-15 114	-6,1	4 596	1,9	19 710	8,5
молдавандар	278 905	0,2	223 848	0,1	260 418	0,2	-55 057	-19,7	-18 487	-6,6	36 570	16,3
бурят-моңғолдар	238 060	0,2	218 597	0,1	224 719	0,1	-19 463	0,1	-13 341	-5,6	6 122	2,8
қарақалпақтар	146 317	0,1	179 282	0,1	185 766	0,1	32 965	20,2	39 449	27,0	6 484	3,6
кабардиндер	139 925	0,1	150 690	0,09	164 185	0,1	10 765	7,7	24 260	17,3	13 495	9,0
қалмақтар	129 321	0,1	127 423	0,07	134 402	0,08	-1 898	-1,5	5 081	3,9	6 979	5,5
шеркестер (адыгейлер)⁶	65 270	0,04	78 733	0,05	88 115	0,05	13 463	20,6	22 845	35,0	9 382	11,9
абхаздар	56 957	0,04	55 561	0,03	59 003	0,03	-1 396	-2,4	2 046	3,6	3 442	6,2
хакастар	45 608	0,03	48 334	0,03	52 771	0,03	2 726	5,9	7 163	15,7	4 437	9,2
ойраттар	45 920	0,03	46 508	0,03	47 867	0,03	588	1,3	1 947	4,2	1 359	2,9
басқалары⁷	3 406 080	2,3	5 149 537	3,2	2 655 234	1,56	1 743 457	51,2	-750 846	-22,0	-2 494 303	-48,4
Барлығы	147 037 915	100	162 039 470	100	170 557 093	100	15 001 555	10,2	23 519 178	16,0	8 517 623	5,3

РГАЭ. Ф. 1562. Оп. 329. Д. 145. Л. 8
1937 жылғы халық санағының материалдарына сүйене отырып, халық саны республиканың әр облысындағы, өлкесіндегі сан жағынан ең көп өкілдік ететін ұлттар бойынша есептелді. Сондықтан 1937 жылғы бағандағы басқа өлкелерде, облыстарда және республикаларда аз санмен ұсынылған осы кестеде көрсетілген ұлттар халқының бір бөлігі ұлттар бойынша бөлінбегендер тобына енді (кесте авторларының ескертпесі).
Бастапқы шекті кестеде 1937 жылғы кейбір ұлттардың саны түзетілген; жебірейлер – 2 715 108, әзірбайжандар – 2 134 250, «түріктерге өтуіне байланысты» деген белгі бар; немістер – 1 151 602, Дағыстан халықтары – 770 449, қалмақтар – 127 336.
1926 және 1939 жылдары бөлек есептелді.
1926 және 1939 жылдар үшін екі халықтың жеке-жеке сәйкес келетін жалпы саны келтірілген.
1939 жылдан бастап шеркестер адыгейлер ретінде тіркелді.
«Басқа ұлттар» үшін 1926 және 1937 жылдардағы дереккөзден алынған цифрлар қалдырылды, олар бүкіл халықтың қосындысымен шамалы сәйкес келмейді. 1937 жылы «басқалардың» өте көп болуы, С.Мақсудовтың айтуынша, кейбір тұтқындардың (0,86 млн.) және барлық әскерилердің осы санатқа қосылуымен (нәтижелер толық өңделмегендіктен және құпияны сақтауға ұмтылуымен байланысты) болды. персонал (1,99 млн.) . Нәтижесінде, олардың екеуі де «уақытша ұлты жоқ» болды, бұл да ескертудің 2-тармағы сияқты этникалық топтардың ашық санына әсер етті.

(Тұтқындардың жалпы саны В.Н.Земсковтың мәліметі бойынша 1937 жылы 1 қаңтарда 2 658 156 адам болған).

Болжаммен салыстырғанда халық санының жетіспеушілігіне қатысты санақты ұйымдастырушылардың ұстанымы

Санақтан кейін көптеген ұйымдастырушылар қуғын-сүргінге ұшырады, дегенмен олардың ел басшылығына нәтижелер мен күтулер арасындағы сәйкессіздікті қалай түсіндіругені қызықты.

Санақ бойынша белгіленген халық санының күткеннен әлдеқайда төмен екенін айта келе, Краваль барлығына сол кезде сынға алынған БК(б)П ОК арнайы қаулысында [үкіметке жолдаған жазбаларында] күнделікті халықты тіркеуді жүргізген АХАЖ органдарының нақты емес жұмыстарын кінәлайды.

Краваль АХАЖ органдарының қанағаттанарлықсыз жұмысы туралы жазғанда, шынайы жайттарға байланысты олардың өлім-жітім санын төмендеткендігін, сол арқылы халықтың табиғи өсімін асыра бағалағанын, соның негізінде болжам жасалғанын меңзеген. 1932-1933 жылдардағы ашаршылық кезінде (Краваль, бірақ ол туралы тікелей айтпайды) АХАЖ мекемелері өз жұмысын орындай алмай, аштықтан қашып, жолда өлгендердің барлығын есепке ала алмаған, ал ондайлар көп болған. Бірқатар жерлерде қызметкерлердің қайтыс болуына байланысты АХАЖ жұмысы жалпы тоқтап қалған болатын. Сонымен қатар, халықтың АХАЖ-дан аулақ жүрген бөлігі де (сектанттар, арнайы елді мекендерден қашқандар, баспанасыздар мен қаладағы төлқұжатсыздар және т.б.) болды.

Елдің бірқатар республикаларында, облыстарында және аудандарында халықтың табиғи қозғалысының қолайсыз көрсеткіштерінің себептері арасында Краваль аштықты да, тұтқындар арасындағы өлімді де бір айтпай, мүлкі тәркіленген кулактарды қоныстандыруды ғана атайды.

Осы себептердің неғұрлым егжей-тегжейлі және қызықты талдауы Краваль жазбасымен бір мезгілде дерлік жазылған басқа құжатта берілген. Бұл екі санақ – 1926 жылғы 17 желтоқсан мен 1937 жылғы 6 қаңтар аралығындағы халықтың табиғи қозғалысы туралы сол кездегі қатаң түрде құпияланған баяндама жазбахат. Оның авторы халық және денсаулық сақтау басқармасы басшысының орынбасары болды.

Ол ең алдымен ұжымдастыру мен кулактардың мүлкін тәркілеуге байланысты Қазақ КСР-інен халықтың республикадан тыс жерлерге кетуіне назар аударады. Оның [Курманның] есебі бойынша 1930-1932 жж. Қазақстаннан 1,3 миллион адам, ал Түрікменстан мен Тәжікстанда болған эмиграцияны есепке алғанда 2 миллионға жуық адам кеткен. Келтірілген авторлар ұжымы бұл көрсеткішті азайтылған деп санайды.

Сонымен қатар, халықтың азаюы тек эмиграциямен ғана емес, сонымен бірге қарсылық тудырған күштеп ұжымдастыру нәтижесіндегі ашаршылық пен халықтың өлімімен де байланысты болды. Шекараға жетіп, жолда қаза тапқандар арасында да өлім-жітім жоғары болды. Курманның бұл жағдайда өлім-жітімге тоқталмай, тек халықтың кетуін ғана жазуы бекер емес. Түсіндіре келе, сәйкесінше, 1,3 және 2 миллион барлық себептермен жоғалып кетуі әбден мүмкін.

Құрман Тәжікстан мен Түрікменстандағы халық санының азаюы мен осы екі республикадағы 1926-1937 жылдардағы халық санағының орташа көрсеткіштен жоғары өсу қарқыны туралы өзінің дәлелдері арасында ешқандай қайшылық көрмейді, өйткені оның атап айтуынша, бұл аймақтарға елдің басқа аймақтарынан жаңа құрылыстарға көшу және т.б. болды. Жалтармалы «т.б.» деп айтқанына қарай, олардың ішінде қамауда ұстау орындары көп сияқты...

Ол 1926 жылғы халық санағы оның ұйымдастырылу ерекшелігіне байланысты (ауылда 15-20 күнге, қалада 7 күнге созылды) 1,5 миллион халықты қайта санауға жол берді деп есептейді. Ол бұл болжамды ұзақ уақыт бойы халықтың қаладан ауылға және кері қарай көшуіне байланысты көбінің екі рет қайта жазылуы мүмкін екендігімен дәлелдейді.

Құрман 1937 жылғы бір күндік санақта КСРО-дағы орташа халық саны 1 миллионға жуық адамға жетпей қалуы мүмкін екенін айтады. Оның пікірінше, қалған 3,5 миллион адам толығымен соңғы онжылдықта АХАЖ органдарының өлім-жітім деңгейін төмен бағаламауымен байланысты болуы мүмкін. «Орындарға барған бірқатар арнайы зерттеулер Украинада, Азов-Черноморск өлкесінде, Сарытау мен Сталинград өлкелерінде, Курск пен Воронеж облыстарында АХАЖ кітаптарында жазылмаған өлім санының айтарлықтай көп екенін көрсетті».

Курман себебін көрсетпесе де, өлімнің көбі 1933 жылы төмендегенін көрсетеді. Ол бұл жерде ашаршылық құрбандары туралы тікелей айтпайды, бірақ өзі жасаған есептерге сілтеме жасайды. Оның болжамы бойынша, сол жылы 1 миллион өлім-жітім тіркелмеген, ал АХАЖ деректері бойынша 5,7 миллион адам тіркелген, яғни 1933 жылы тіркелген, тіркелмеген 6,7 миллион адам қайтыс болған [Барлығы КСРО бойынша]. Әдетте тыныш жылдарда (1927 жылдан 1931 жылға дейін) орташа жылдық өлім-жітім шамамен 2,6 миллион адамды құрады. Осы орташа жылдық көрсеткішті ескере отырып, 1933 жылы [КСРО-да] қалған 4,1 миллион адам негізінен аштықтан, оның зардаптарынан және басқа да апаттардан қайтыс болды деп айтуға болады.

Одан әрі ол қамау орындарында, арнайы қоныстанушылар мен тұтқындар арасында (санақ арасындағы он жыл ішінде) тіркеуі азаматтықта кірмегендер арасында кемінде 1-1,5 миллион адамды құрады деп болжайды.

Болжаммен салыстырғанда халық санының жетіспеушілігіне қатысты қазіргі авторлардың ұстанымы

В.Б.Жиромская, Ю.А.Поляков және И.Н.Киселев Курманның есебі бойынша ашаршылық пен апат құрбандарының саны азайтылған деп есептейді. Кейбір басқа зерттеушілер де маңыздырақ сандарды келтірді — осылайша Әбілқожин Ж.Б., Қозыбаев М.Қ. және Тәтімов М.Б., олардың еңбектеріне кейіннен басқа авторлар сүйенген, мысалы — А.Н.Алексеенко, қазақ халқының КСРО шекарасынан тыс жерлерге қайтпайтын көші-қонның жалпы көлемі санақаралық кезеңде небәрі 0,2 млн адамды құрады. Қазақтар санының азаюындағы қалғанын (бүкіл КСРО масштабында) бұл авторлар өлім-жітім және туу деңгейінің төмендеуімен түсіндірді. Осындай баға Украинадағы ашаршылыққа қатысты бар (С. В. Кульчицкий, А. Л. Перковский және т.б.). (КСРО-дан әр түрлі қарқындылықтағы эмиграция тек 32-33 жылдары ғана емес, сонымен бірге 20-жылдар бойы, сонымен қатар аз дәрежеде 1933 жылдан кейін де жүрді).

Сондай-ақ ашаршылық құрбандарының саны туралы әлдеқайда жұмсақ, сондай-ақ трагедияларды саясиландырудың әділетті сынға алған бағасы бар. Сонымен, демографиялық өзгерістерге байыпты талдау жасаған (санақ емес, АХАЖ мәліметтері бойынша) А.В.Шубин Украинада 32-33 жылдардағы көп өлім 1-2 миллион адамды құрады, ал басқа аймақтарда (Еділ бойында, Сібірде, Қазақстанда, Солтүстік Кавказда) жүздеген мың адам шығынға ұшырауы мүмкін деп санайды. Бұл мәселе бойынша зерттеушілер арасында әлі күнге дейін келісім жоқ, бірақ ол тақырып шегінен шығып кетеді.

Тарихшы және публицист Елена Прудникова оңтүстік өңірлердегі өлім-жітім деңгейінің едәуір бөлігі безгектің өршуінен болғанын, оның өлімі әлсіреген адамдар денсаулығының нашарлануы жоғарылағанын айтады. БМСБ-ның сол кездегі хабарларында індет туралы ақпарат кездеседі.

«Н.-Василевск ауданында жоғары өлім-жітім негізінен ауыл тұрғындарының аштықтан тым азғындануына байланысты өлім-жітім саны көп болатын жаппай эпидемия сипатын алған тропикалық безгектің жаппай ауруларымен байланысты екенін ескеру қажет. Жоғарыда аталған аудандардың мәліметтері бойынша аш қалғандардың саны үздіксіз өсіп келеді».

КСРО-да безгектің әртүрлі түрлері тек 1960 жылға қарай жойылды, аурушаңдықтың айтарлықтай төмендеуіне 40-жылдардың соңы мен 50-жылдардың басында қол жеткізілді, ал оған дейін жыл сайын жаңа аурулардың саны миллиондаған болып, кейбір шарықтау жылдары (1923, 1934) 9-10 миллион анықталған жағдайларға дейін өсті. Аурудың таралу аймағы солтүстікте Мәскеу мен Барнаулға дейін жететін, ал оңтүстік аймақтар одан бетер зардап шекті. Дәл аштық жылдарында (1932 жылы КСРО-да безгектің 6,28 миллион, ал 1933 жылы — 3,14 миллион жағдайы анықталды) адамдардың иммунитетінің әлсіреуі салдарынан ауру ең көп өлімге әкелді. Дегенмен, ол басқа уақытта да демографиялық динамикаға қандай да бір түрде әсер етті.

Краваль да, Курман да негізінен халықтың жалпы саны туралы ғана айтады, ал кейбір этностардың басқаларына сіңісіп кетуі туралы жазбайды. Аралас некедегі балалар, әдетте, өзін-өзі анықтау үшін айналасындағы үстем этносты таңдайды, осылайша, екіншісін толықтырмайды, ал КСРО-да аралас неке теориялық және практикалық тұрғыдан қолдау тапты, өйткені олар, әсіресе «дәстүрлі» аймақтарда модернизация құралы ретінде қарастырылды. Бұған қоса, саясаты барысында аралас неке республикалардағы титулды этностарға сіңісуге ықпал етсе, бұны тоқтатқаннан кейін орыс этносының үлесін арттыруға күш сала бастады. Егер 1920 жылдары ұлттық тілдерде оқыту ынталандырылып, ұлттық мектептерде орыс тілі міндетті емес болса, онда 1930 жылдары Сталиннің одақтастары ішкі партиялық күресте түпкілікті жеңіске жеткеннен кейін интернационалдық таптық идеологияның орнына кеңестік патриотизмді насихаттау басталды. Мектептерде орыс тілін міндетті түрде оқыту енгізілуде, әскердің барлық жеріне енгізіледі. Ол сондай-ақ халық санағы аралық кезеңнің басындағы жергіліктендіруден соңында орыстандыруға көшуді атап өтеді, бұл азаматтардың үлкен топтарының ұлттық болмысының өзгеруіне себеп болды.

С.Максудов ерте КСРО кезінде ассимиляцияға және ұлттық болмыстың өзгеруіне әкелген тығыз өзара әрекеттестік тек ұлттардың үлкен топтары ішінде ғана болған, бұл топтар арасындағы шекаралар сирек бұзылған деп есептейді. Орыстандыруды негізінен еуропалық халықтарда жүргізіп, «мұсылман тобы» өз ішінде араласып кетті. Ол сондай-ақ Украина, Беларусь және Қазақ КСР-ларындағы халық санының азаюы негізінен басқа республикаларға көші-қон (мүмкін қоныс аударушылардың көршілес халықтарға сіңісіп кетуімен бірге жүруі мүмкін, бұл санның айтарлықтай өсуін көрсетті) себеп болды деп есептейтін авторлардың деректерін келтіреді, бірақ өзі де ашаршылық қатты әсер етті деп санайды. Ол сондай-ақ 1937 жылғы санақта 2,85 миллион адам (әскери қызметкерлер, мүмкін кейбір тұтқындар) ешбір ұлтқа (бұл адамдардың этникалық топтарының тізіміне әсер еткен) қосылмағанын көрсетеді. Сонымен қатар, 1926 және 1937-1939 жылдардағы халық санағы кезінде ұлтқа қатысты сұрақтар әртүрлі болды, бұл да нәтижелерге әсер етті.

Санақ ұйымдастырушыларына қарсы қуғын-сүргін

1937 жылы 31 наурызда анықталған алғашқы «зиянкестер» О.А.Квиткин (КСРО ОХШЕБ Санақ бюросының меңгерушісі), М.В.Курман (Халық секторының меңгерушісі), Л.С.Бранд (Брандгендлер) (Санақ бюросы басшысының орынбасары) және И.М.Обломов болды. КСРО Мемлекеттік жоспарлау комитетінің халық шаруашылық есеп басқармасының басшысы И.А.Краваль 1937 жылы 31 мамырда тұтқындалып, кейін атылды. Осыған ұқсас «сәйкестендірулер» КСРО және одақтық республикалардың ХШЕБ барлық деңгейінде өтті.

Үлкен кеңес энциклопедиясының 1937 жылғы халық санағы туралы бірінші басылымында былай делінген: «1937 жылы 6 қаңтарда КСРО-да жаңа халық санағы (Х. с.) жүргізілді. Дегенмен, Х.с басшылығына социализмнің жаулары - шетелдік барлау органдарының троцкийші-бұхарлық агенттері жасырын еніп, дұшпандық ниетпен Х.с. ұйымдастырғандығын ескере отырып, КСРО халық комиссарлар кеңесінің 1937 жылдың 23 қыркүйегіндегі қаулысында Х.с. қанағаттанарлықсыз, ал санақ материалдарының өзі ақаулы деп танылды. КСРО Мемлекеттік жоспарлау комитетінің ОХШЕБ статистикалық ғылымның қарапайым негіздерін өрескел бұзушылығымен, сондай-ақ үкімет бекіткен нұсқауларды бұзумен жүзеге асырылды. Халық комиссарлар кеңесі жаңа бүкілодақтық Х.с. 1939 жылдың қаңтарында өткізуді міндеттеді».

Тағы қараңыз

Сілтеме

Плакат: «1937 жылы 6 қаңтар – Бүкілодақтық халық санағы».(қолжетпейтін сілтеме)
Халық Комиссарлары Кеңесінің халық санағы мен статистиканы ұйымдастыруға қатысты қаулылары

Дереккөздер

Медушевский А. Н. Сталинизм как модель //Вестник Европы, 2011, т. XXX. С. 147—168
1926 және 1937 жылдардағы халық санағының қорытындысы бойынша КСРО-ның ұлттық құрамы туралы мәліметтер Мұрағатталған 11 қарашаның 2021 жылы. 1926 және 1937 жылдардағы халық санағының қорытындысы бойынша КСРО-ның ұлттық құрамы туралы мәліметтер. 6 тамыз 1939 ж. РГАЭ Ф.1562, Оп.329, Д.279, Л.63-64
Бүкілодақтық халық санақтарында ІІХК арнайы адам құрамын тіркеу туралы Мұрағатталған 24 қазанның 2020 жылы. В. Н. Земсков Бүкілодақтық халық санақтарында ІІХК арнайы адам құрамын тіркеу туралы
Перепись населения 1937 года: вымыслы и правда.(қолжетпейтін сілтеме)
Динамика численности населения России в 30-е годы.(қолжетпейтін сілтеме)
Абылхожин Ж. Б., Козыбаев М. К., Татимов М. Б., Казахстанская трагедия.(қолжетпейтін сілтеме)Мұрағатталған 21 сәуірдің 2021 жылы.
«Население Казахстана в 1926—1939 годах» // Компьютер и историческая демография / Ред. В. Н. Владимиров. Барнаул, 2000. 210 с. Басты дереккөзінен мұрағатталған 2 желтоқсан 2009.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 10 сәуір 2018.Мұрағатталған 2 желтоқсанның 2009 жылы.
Демографические последствия голода в Казахстане начала 30-х годов (оценка потерь казахского этноса).(қолжетпейтін сілтеме) Мұрағатталған 10 желтоқсанның 2008 жылы.
В. В. Кондрашин, Голод 1932—1933 годов: трагедия российской деревни.(қолжетпейтін сілтеме)
https://histrf.ru/lectorium/lektion/piervaia-piatilietka Мұрағатталған 26 қаңтардың 2021 жылы. А. В. Шубин Первая пятилетка
А. В. Шубин, Критика критической критики или ответ украинским рецензентам «Истории Украины».(қолжетпейтін сілтеме)

[1] Медушевский А. Н. Сталинизм как модель //Вестник Европы, 2011, т. XXX. С. 147—168

[2] 1926 және 1937 жылдардағы халық санағының қорытындысы бойынша КСРО-ның ұлттық құрамы туралы мәліметтер Мұрағатталған 11 қарашаның 2021 жылы. 1926 және 1937 жылдардағы халық санағының қорытындысы бойынша КСРО-ның ұлттық құрамы туралы мәліметтер. 6 тамыз 1939 ж. РГАЭ Ф.1562, Оп.329, Д.279, Л.63-64

[3] Бүкілодақтық халық санақтарында ІІХК арнайы адам құрамын тіркеу туралы Мұрағатталған 24 қазанның 2020 жылы. В. Н. Земсков Бүкілодақтық халық санақтарында ІІХК арнайы адам құрамын тіркеу туралы

[4] Перепись населения 1937 года: вымыслы и правда.(қолжетпейтін сілтеме)

[5] Динамика численности населения России в 30-е годы.(қолжетпейтін сілтеме)

[6] Абылхожин Ж. Б., Козыбаев М. К., Татимов М. Б., Казахстанская трагедия.(қолжетпейтін сілтеме)Мұрағатталған 21 сәуірдің 2021 жылы.

[7] «Население Казахстана в 1926—1939 годах» // Компьютер и историческая демография / Ред. В. Н. Владимиров. Барнаул, 2000. 210 с. Басты дереккөзінен мұрағатталған 2 желтоқсан 2009.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 10 сәуір 2018.Мұрағатталған 2 желтоқсанның 2009 жылы.

[8] Демографические последствия голода в Казахстане начала 30-х годов (оценка потерь казахского этноса).(қолжетпейтін сілтеме) Мұрағатталған 10 желтоқсанның 2008 жылы.

[9] В. В. Кондрашин, Голод 1932—1933 годов: трагедия российской деревни.(қолжетпейтін сілтеме)

[10] ttps://histrf.ru/lectorium/lektion/piervaia-piatilietka Мұрағатталған 26 қаңтардың 2021 жылы. А. В. Шубин Первая пятилетка

[11] А. В. Шубин, Критика критической критики или ответ украинским рецензентам «Истории Украины».(қолжетпейтін сілтеме)