Әл-Фараздақ

Әл-Фараздақ (шын есімі: Һаммам ибн Ғалиб ибн Сағсаға әд-Дарими әт-Тамими, 641 — 728 немесе 730) — атақты араб ақыны. Ол тамим деген үлкен тайпалық-рулық бірлестіктің дарим руынан шыққан. Оның лақап аты парсының «паразда» (парсы: پرازده‎‎) деген «қамыр бөлігі» мағынасын беретін сөзінен шыққан.

Жаңа мұсылман дәуірінің I-ші ғасырының ақыны болғанымен, ол көпқұдайшы Арабияның джәһилия (надандық) кезеңінің дәстүрлі бедуиндік поэзиямен тығыз байланыста болды. Ол өзінің өлеңдерінде бедуиндік идеалдар мен жақсы қасиеттерді мақтады, өз туыстары мен тайпасының дәрежесін көтеріп, жаулары мен қарсыластарын сөкті. Әл-Ахтал және Джарир ибн Атыямен бірге атақты сатира жене жанрының үш өкілінің ақындық шайқасына қатысты. Саяси-діни қақтығыстар мен тайпалар арасындағы араздық атмосферасында Фараздақтың араб поэзиясының қарапайым тақырыптарына жазылған өлеңдері көкейкесті мағынаға ие болды. Әл-Фараздақтың ақындық мұрасының толық ғылыми басылымы әлі шығарылған жоқ.

Әдебиет

• Фараздак — Краткая литературная энциклопедия.

Тағы қараңыз

• Араб әдебиеті
• Әл-Ахтал
• Джарир ибн Атыя