Брагинский Иосиф Самуйлович 1905 1990 шығыстанушы толық мүшесі филология ғылымының докторы 1954 профессор 1954 1974 Негі

Брагинский Иосиф Самуйлович (1905-1990), шығыстанушы. толық мүшесі, , филология ғылымының докторы (1954), профессор (1954). (1974). Негізінен Орта Азияның мәдениет тарихы мен парсы және тәжік әдебиетінің арасындағы байланысты тереңдете зерттеген. журналының бас редакторы ретінде бұл құрлықты мекендеген халықтардың рухани мұраларына ерекше назар аударды. Сол басылымның 1961 жылғы №6-санында жарияланған Әуезов туралы атты мақаласында жазушының фольклор, зерттеушісі, , әдебиет теориясының мәселелерін пайымдаушы, әдебиет тарихшысы ретіндегі оқымыстылық қасиетіне ерекше тоқталады. Әуезовтің өмірі мен шығармашылық жолын шығыспен байланыстыра отырып жазылған бұл мақала - үлкен ғылыми еңбектің жүгін көтерген. И. Брагинский: «Әуезовтің бір басына ғалымның даналығы мен ақынның сезім- сыры қабат ұштасқан, міне, сондықтан оның барлық еңбегі мазмұн тұтастығымен, ғылыми талдауының өрелі де жүйелілігімен, құбылыс пен тақырыптың сырына терең бойлағыш ақындық алғырлығымен сүйсіндіріп, таңырқатады деп, оның шығармашылығын үш кезеңге беледі. 30-жылдарға дейінгі кезеңі - «ізденіс кезеңі», 30-жылдардан кейінгі кезеңі. Барлық мәуелері бөр жарып, гүл ашқан , ал «Абай» романы дүниеге келгеннен кейінгі дәуірін жемісі молынан теккен «Бустанға» теңеген. Өмірінің соңғы жылдарында өзінің ақыл-ойы мен жүрегінің пісіп-жетілген жемістерін сондайлық жомарттықпен бөлісті. Бұл үшін оған арнайы дайындалудың қажеті жоқ еді, өйткені өз ойының, идеяларының, мақсаттарының, бейнелерінің құшағында үнемі қалықтап, шабыттанып жүретін деп жазды («Ученый-поэт», «Наро- ды Азии и Африки», 1961, №6).

Дереккөздер

Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8