Аполлон 16

 Басқа мағыналар үшін Аполлон деген бетті қараңыз.

«Аполлон 16» - 1972 жылдың 16-27 сәуірінде өткен бойынша «Аполлон» ғарыш кемесінің 10-шы ұшуы. Адамдардың Айға бесінші қону (21 сәуір). жақын үстіртіндегі таулы жерге алғашқы рет қонуы болды. Бұл экспедицияның мақсаты Джей миссиясы (ағылш. J-mission) болды, яғни « экспедиясынан кейінгі ғылыми-зерттеуге назар аударған екінші ұшу болды. Алдыңғы экспедицияның экипажы сияқты ғарышкерлердің құрамында ай көлігі - «Lunar Rover» № 2 болды.

Экипаж

Негізгі құрамы:

• — командир (4-ші ұшуы)
• — командалық модулігнің ұшқышы (1 ұшуы)
• — ай модулінің ұшқышы (1 ұшуы)

Қосарланушы құрамы:

• Фред Хейз — командир
• Стюарт Руса - ұшқыш
• Эдгар Митчелл — ай модулінің ұшқышы

«Аполлон 16» ұшу командирі Джон АҚШ-тағы ең тәжірибелі ғарышкер болды. Ол 4-ші ұшу кезінде және Айға ұшу кезінде экипаж мүшесі болған. 1970 жылы « командирі болды. Чарльз Дьюк үшін бірінші ұшу болды. 1969 жылы 20 шілде күнгі «Аполлон 11»-дің экипаж құрамында және болды, бұл ұшу кезінде олар оператор рөлін атқарды.

Байланыс операторлары

• Дональд Питерсон
• Чарльз Фуллертон
• Джеймс Ирвин
• Фред Хейз
• Стюарт Руса

Айға қону

Бастапқыда, әлеуетті қону аймағында «Аполлон 16» ретінде екі қарастырылды: кратері Альфонс кратері Декарт және батыс Шырын теңізінің ауданы.Ғалымдар жанартаудан шыққан Айдың жыныстарының анықтауға мүдделі болды. Бірақ кейбір геологтар метеорной әсерінен Альфонс кратері лас шығарындылары, Жаңбыр теңізі қалыптасады деген пікірде. Кратердің қысқа айтушылықтың ауданындағы екі қызықты геологиялық формация ұсынады: Декарт қалыптасуы және Кайли қалыптасуы. «Аполлон 16» экспедициясының нәтижелері осы идеялар дұрыс екенін көрсетеді. Ол сондай-ақ ереуіл жастан салыстыруға болатын қалыптастыру жасы, Жаңбыр теңізі қалыптасты деп сенген болатын. Декарта саласындағы геологиялық түзілімдер Екі Айдың қалыптастыруын түсіну тұрғысынан маңызды оқу жасалған Айдың, көрінетін жағында 11% қамтылды. Соңында, Декарт кратері ауданы айтарлықтай алыс барлық алдыңғы «Аполлон» қону аймақтарында болды. Бұл геофизикалық ғылыми құралдардың желісін кеңейту тұрғысынан артықшылық берді. 1971 жылдың маусымында, соңғы таңдау Декарт пайдасына жасалды. Ғарышкерлер « қабылдаған фотосуреттер негізінде ол отырғызу үшін қауіпсіз деп саналатын болды. Нақты қону екі жас шұңқыр, Солтүстік сәулелік терапия кратері (диаметрі шамамен 1000 м), Оңтүстік радиациялық кратері (диаметрі 680 м) арасындағы аймақ таңдалды. Олар табиғи ұңғымалар іргетасы үшін соққы болды. әлеуетті қону «Аполлон 17»-нің негізгі алаңына айналды, бірақ ақыр соңында, одан мүлдем бас тартты.

Айда жүргізілген жұмыстар

Айға қону қиын болды, сақтық көшірме жүйесі, тартқыш векторын басқару негізгі қозғалтқыш командасының және сервистік модульде кездесетін проблемалар болатын. Әлемдік жағдайдағы сарапшылар мен қонуды ресімдеуге 6-сағаттық кешігу берілді.

Капитан Джон және Чарльз Дьюк Айда үш күндерін өткізді. Олар «Lunar Rover»-мен жалпы ұзындығы 26,9 шақырым үш сапар жасады. Айдың бетіндегі саяхат 20 сағат 14 минут бойы созылды. Бұл саяхат кезінде ай көлігінің жүру жылдамдығы - 18 км/сағ рекорд жасалды.

«Аполлон 16»-ның старты	Жер, ғарыштан көрініс. «Аполлон 16»-дан түсірілген фото	Джон Янг - экипаж командирі АҚШ туымен.

Дереккөздер

1. Andrew L. Chaikin. A Man On The Moon: The Voyages of the Apollo Astronauts. — Penguin, 2007. — 720 p. — ISBN 0-14-311235-X.
2. Charlie and Dotty Duke. Moonwalker. — Nelson Incorporated, Thomas, 1990. — ISBN 0-8407-9106-2.
3. David M. Harland. Exploring the Moon: The Apollo Expeditions. — Springer/Praxis Publishing, 1999. — ISBN 1-85233-099-6.
4. John Watts Young with James R. Hansen. Forever Young: A Life of Adventure in Air and Space. — University Press of Florida, 2012. — 425 p. — ISBN 0-8130-4209-7

Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Apollo 16